سنجش توان ايالات متحده در تغيير رفتار جمهوري اسلامي ايران

گروه اقدام ايران بخشي از وزارت امور خارجه ايالات متحده است كه در سال 2018 تأسيس شد. با خروج آمريكا از برجام، اين گروه مديريت و هماهنگي اقدامات تهاجمي عليه ايران را عهده دار است. سازندگان اين گروه، اهداف جامعي را در قالب 12 شرط پمپئو، وزير امور خارجه آمريكا، بيان داشته‌اند و ابزارهاي مختلف را در اختيار قرار داده‌اند. قوانين كنگره، كمك‌هاي بلاعوض آمريكا به دولت‌ها و سازمان‌هاي بين‌المللي، تراز منفي تجاري آمريكا در مبادلات با قدرت‌ها، وابستگي نظامي منطقه به آمريكا و پايگاه‌هاي نظامي ايالات متحده، ابزارهاي اصلي گروه اقدام در پياده سازي استراتژي‌هاي خود هستند. با اين حال، صرف‌نظر از دعاوي، آيا اين گروه قادر به پوشش دادن همه اهداف خود است و تا چه حد مي تواند آنها را پوشش دهد؟ اين مقاله با بهره گيري از مطالعات امكان‌سنجي در ابعاد مختلف حقوقي، منابع، فني، عملياتي، زماني و اقتصادي دايره اهداف(طيفي از تعديل رفتار منطقه‌اي تا تغيير رژيم) و روش‌هاي اين گروه(طيفي از تحريم تا تهاجم مستقيم نظامي) را مشخص و 20 استراتژي ممكن اولويت بندي و مشخص شده كه كداميك در سياست‌هاي اعمالي آمريكا و كدام يك در تقابل با چالش‌ها از بيش‌ترين امكان تحقق برخوردار است. هم‌چنين، در جمع‌بندي با در نظر گرفتن ابعاد مختلف امكان‌سنجي، طرح اوليه‌اي از راهبردهاي جامع تقابلي ارائه شده كه البته بحث و تدقيق آنها به پژوهش‌هاي ديگر نياز دارد.