بررسي اثر تراكم كاشت و آبياري تكميلي بر واكنش رنگيزه‌هاي گياهي، آنتي‌اكسيدان‌هاي كاتالاز و آسكوربات‌پراكسيداز و عملكرد علوفه دو رقم گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)

به علت مقاومت بالاي گلرنگ به شرايط سخت محيطي، بسياري از محققان از اين گياه به عنوان يك مدل جهت بررسي و درك مكانيسم هاي دفاعي در مقابل تنش هاي محيطي استفاده مي نمايند. در اين راستا آزمايشي جهت بررسي واكنش رنگيزه هاي گياهي و آنتي اكسيدان هاي كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز در تراكم گياهي علوفه ي دو رقم گلرنگ تحت شرايط آبياري تكميلي، در مزرعه ي دانشكده كشاورزي دانشگاه ايلام اجرا شد. آزمايش در قالب طرح اسپليت پلات فاكتوريل كه تيمارهاي مورد نظر شامل، عامل اصلي آبياري در دو سطح (آبياري تكميلي و ديم) و عامل هاي فرعي شامل، تراكم در پنج سطح (20، 30، 40، 50 و 60 كيلوگرم در هكتار) و دو رقم (گلدشت و فرامان) با سه تكرار اجرا گرديد. نتايج ارزيابي اين صفات نشان داد كه بيشترين ميزان كلروفيل كل،a و b در تيمار آبياري تكميلي بود و كاروتنوئيد تحت تاثير هيچ يك از تيمارها قرار نگرفت. با افزايش تراكم ميزان آنتوسيانين افزايش يافت اما بيشترين ميزان در تراكم 40 (كيلوگرم در هكتار) مشاهده شد. هم چنين رقم فرامان نسبت به رقم گلدشت كارآيي بهتري از نظر آنتوسيانين داشت. فلاونوييد نيز همراه با افزايش تراكم گياهي افزايش داشت. آنزيم كاتالاز در تيمار ديم كارآيي بهتري نشان داد و هر دو آنتي اكسيدان كاتالاز و آسكوربات پراكسيداز همراه با افزايش تراكم گياهي ميزان آن ها افزايش يافت كه به بهبود سازگاري و تحمل به خشكي در مناطق نيمه خشك (منطقه انجام آزمايش) را براي اين محصول نشان مي دهد.