تحمل و حساسيت فيزيولوژيكي به تنش كم آبي در ارقام سيب زميني (Solanum tuberosum L)

در اين پژوهش، تاثير تنش كم آبي بر ويژگي هاي فيزيولوژيك ده رقم سيب زميني (اگريا، آريندا، مارفونا، بانبا، بورن، سانته، ميلوا، ساتينا، جلي و اسپريت) در مرحله رشد رويشي در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه صنعتي اصفهان در سال 1395 مورد بررسي قرار گرفت. تيمارهاي آزمايشي شامل دو سطح آبياري بر اساس 30 و 80 درصد تخليه رطوبت قابل استفاده در خاك بود. ، فتوسنتز، هدايت روزنه اي، تعرق، كارائي مصرف آب، كلروفيل a، كلروفيل b، كلروفيل كل، كاروتنوئيد و و افزايش يافت. تفاوت ارقام از نظر غالب صفات مورد ارزيابي معني دار بود. برهمكنش رژيم آبياري و رقم بر ميزان فتوسنتز، غلظت دي اكسيد كربن در حفره زير روزنه،در هر دو تيمار شاهد و تنش بيشترين گياه براي ارقام آگريا و ساتينا و كمترين آن براي رقم بورن بدست آمد. در رقم سانته مشاهده شد. همچنين بيشترين ميزان افزايش در فعاليت آنزيم كاتالاز برابر 410 و 243 درصد در ارقام بورن و جلي و كمترين آن برابر 85 درصد در رقم ساتينا حاصل شد. در حالي كه بيشترين ميزان افزايش در فعاليت آنزيم پراكسيداز برابر 393 و 308 درصد در ارقام بورن و بانبا و كمترين آن برابر 86 درصد در رقم ميلوا مشاهده شد. براساس نتايج آناليز باي پلات و شاخص تحمل به تنش (STI) ارقام آگريا، ساتينا، مارفونا، اسپريت و سانته به ترتيب در مقايسه با ديگر ارقام مورد مطالعه سيب زميني در واكنش به تنش كم آبي اعمال شده در مرحله رشد رويشي متحمل تر بودند.