ارزيابي پاسخ‌هاي فيزيولوژيكي و بيوشيميايي برخي از ارقام انار تجاري ايراني به تنش شوري

شوري آب و خاك از مهمترين محدوديت هاي رشد و توليد درختان ميوه به شمار مي آيد. كنترل شوري مي تواند يكي از عوامل مديريت توليد اين محصولات باشد و پايداري توليد و استفاده بهينه از زمين و آب را تضمين نمايد. لذا، به منظور بررسي اثر تنش شوري كلريدسديم بر خصوصيات فيزيولوژيك و بيوشيميايي برخي ارقام تجاري انار كشور و شناسايي رقم هاي متحمل به شوري، پژوهشي گلخانه اي در دانشكده كشاورزي دانشگاه لرستان در سال 1394 انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي در پنج سطح شوري صفر، 25، 50، 75 و 100 ميلي مولار كلريدسديم و شش رقم انار ملس دانه قرمز اصفهان، ملس يزدي، شيرين شهوار، مي خوش يزد، ملس ساوه و ملس يوسف خاني و با سه تكرار صورت پذيرفت. پس از سه ماه اعمال تنش شوري، برخي خصوصيات فيزيولوژيك و بيوشميايي گياهان بررسي و اندازه گيري گرديد. نتايج پژوهش نشان داد در تيمار شاهد نسبت به 100 ميلي مولار كلريدسديم با افزايش شوري، ميزان كلروفيل a (42 درصد)، كلروفيل b (40 درصد)، كلروفيل كل (42 درصد) و كاروتنوئيد كل (65 درصد) به طور معني داري كاهش و ميزان نشت يوني (27 درصد)، مالون دي آلدئيد (94 درصد) و آنزيم هاي پراكسيداز (506 درصد)، كاتالاز (478 درصد) و آسكوربات پراكسيداز (366 درصد) افزايش معني داري يافت. همچنين مقايسه ميانگين داده هاي آزمايش نشان داد تفاوت معني داري بين ارقام در فاكتورهاي اندازه گيري شده وجود دارد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه در شرايط تنش شوري، رقم ملس ساوه در بيشتر صفات مرتبط با تحمل به شوري برتري نشان داد و اين رقم نسبت به ساير ارقام ارزيابي شده از تحمل به شوري بالاتري برخوردار بود.