نقدي بر نظريه استقلالي بودن حجيت سنت با تكيه‌گاه بر ديدگاه علامه طباطبايي و آيت‌الله جوادي آملي

برخي از محققان قائل به هم‌عرض بودن قرآن و سنت در حجيت بوده و سنت را در حالي كه مي‌تواند از قرآن كمك بگيرد در بخشي از اينكه قرآن درآن ساكت است، داراي استقلال مي‌دانند، اين نظريه برخلاف ديدگاه علامه طباطبايي و شاگردش آيت الله جوادي آملي است، كه حجيت سنت را بر خواسته از قرآن و در طول آن مي‌دانند، در اين مقاله با روش تحليلي، درصدد نقد ديدگاه اول برآمده و دلائلي از قبيل: قرآن آبشخور همه معارف سنت نه بخشي از آن، حجيت سنت وامدار آيات قرآن، قرآن معيار سنجش روايات، ترجيح ما وافق القرآن در تعارض روايات، ارائه شده است، دست آورد تحقيق حاكي از آن است كه ادله قائلان به حجيت استقلالي سنت مثل، منبع بودن وحي براي سنت و دليل عقلي بر حجيت سنت و نوگستر بودن آن، و عرضه روايات به سنت، نه تنها تمام نيست، بلكه برخي از آن به صورت غيرمستقيم حجيت سنت را در طول حجيت قرآن مي‌داند و نه عرض آن.