بررسي تعداد و مصاديق نشانه‌هاي حتمي قيام حضرت مهدي (ع) در روايات شيعي و نقد برخي از آن‌ها

در روايات شيعي به نشانه‌هاي حتمي قيام امام مهدي(ع) توجه شده است كه ضرورت دارد تعداد و مصاديق واقعي آن‌ها مشخص شود. مقاله پيش‌رو به اين مسئله پرداخته و پس از بررسي روايات شيعي، تصوير روشني از‌ نشانه‌هاي حتمي قيام امام مهدي(ع) ارائه نموده است. پس از واكاوي 17 نشانه‌ي نقل شده در روايات، اين نتيجه به دست آمد كه در منابع روايي شيعه و مطابق ملاك‌هاي خاص براي تشخيص علامت‌هاي حتمي از غير حتمي، تنها به حتميت چهار نشانه؛ 1ـ خروج سفياني، 2ـ خسف بيداء، 3ـ قتل نفس زكيه و 4ـ نداي آسماني، تصريح شده است و قابل اعتنا هستند، لكن حتمي بودن 1ـ يماني، 2ـ خسف‌هاي ديگر غير از بيداء، 3ـ دجال، 4ـ اختلاف بني‌العباس، 4ـ نزول حضرت عيسي(ع)، 5ـ فريادي در ماه رمضان، 6ـ خروج آتشي از عدن، 7ـ ظهور دستي در آسمان، 8ـ دخان (دود)، 9ـ ظهور خورشيد از مغرب و 10ـ واقعه‌ي احجار الزيت، بر اساس اين روايات و ملاك‌ها، مورد نقد جدي قرار گرفته است؛ برخي از آن‌ها دليل روايي قابل اعتنايي ندارند و برخي از آن‌ها از نشانه‌هاي قيامت هستند و به اشتباه يا تسامح، نشانه‌ي ظهور تلقي شده‌اند.