ارزيابي عوامل مؤثر بر ارتقاي عملكرد روشهاي مديريت سرعت در راههاي شرياني درون شهري

زمينه و هدف: در نواحي داخل شهري لازم است تا به نحوي سرعت، به‌منظور مديريت ايمني تردد وسايل نقليه كاهش داده شود. ابزارهاي متنوعي براي اين منظور توسعه داده ‌شده است كه مي توان به دوربين‌هاي‌ كنترل‌ سرعت، سرعت‌كاه و تابلوي محدوديت سرعت به عنوان مهم ترين موارد اشاره كرد. روش: در اينجا، يك روش جديد با استفاده از چهار رويكرد كارايي ابزارهاي مختلف مديريت ‌سرعت بررسي ‌شده است. براي انجام مطالعات از يك مسير شرياني با ابزارهاي كنترل‌ سرعت متنوع در شهر كرمان استفاده شد. بر اين اساس، روشي مبتني بر تكنيك تداخل و شاخص‌هاي ايمني جايگزين تصادفات توسعه داده شد. يافته‌ها: نتايج بررسي ها نشان داد كه سرعت‌كاه ها نسبت به دوربين كنترل سرعت، تأثير بيشتري بر كاهش سرعت وسايل نقليه دارند. به‌طور متوسط، سرعت‌كاه قادر است ميزان سرعت وسايل نقليۀ عبوري را نسبت به دوربين كنترل سرعت به‌اندازۀ بيش از 20 كيلومتر بر ساعت كاهش دهد. همچنين درصد وسايل نقليه اي كه پس از سرعت‌كاه سرعت خود را به حد سرعت مجاز رساندند، در حدود 15 درصد بيش از دوربين كنترل سرعت بوده است؛ اما تابلوي محدوديت سرعت در سطح اطمينان 95 درصدي، اثري بر كاهش سرعت رانندگان نداشت. همچنين يكي از مشكلات اصلي سرعت‌كاه ها، نرخ بالاي شتاب ترمزگيري وسايل نقليه بوده و استفاده از تابلوي پيش‌آگاهي، تأثير چنداني بر بهبود عملكرد آن‌ها در سطح اطمينان 95 درصدي نداشت. نتايج و پيشنهادها: بنابراين بايستي بازنگري به‌منظور افزايش اثرگذاري تابلوهاي ترافيكي بر رانندگان صورت پذيرد. همچنين بر اساس نتايج حاصل‌شده مي‎توان بيان داشت كه افزايش تعداد و تنوع ابزارهاي سرعت در يك مسير مي تواند بر بهبود عملكرد آن‌ها براي مديريت سرعت مؤثر باشد؛ به‌گونه‌اي كه بر اساس تحليل هاي آماري صورت‌پذيرفته در سطح اطمينان 95 درصدي، ميانگين سرعت وسايل نقليه و شاخص هاي يكنواختي سرعت و ميزان تخطي از سرعت مجاز، در دو مسير با ابزارهاي مديريت سرعت متفاوت، داراي تفاوت معني داري هستند.