تأثير سامانۀ پايش هوشمند تردد ناوگان حمل‌ونقل جاده‌اي (سپهتن) بر عملكرد كاركنان(مطالعۀ موردي كاركنان پليس راه راهور ناجا)

هدف اين پژوهش، بررسي تأثير سامانۀ پايش هوشمند تردد ناوگان حمل‌ونقل جاده‌اي (سپهتن) بر عملكرد كاركنان پليس راه راهور ناجا مي‌باشد.جامعۀ آماري اين پژوهش، كليۀ كاركناني مي‌باشد كه در سطح كشور با سامانۀ سپهتن كار مي‌كنند. اين سامانه در 31 استان كشور در 200 پاسگاه بين‌شهري پياده‌سازي شده و در هر پاسگاه، 5 نفر مشغول فعاليت با سامانۀ سپهتن هستند؛ لذا كل جامعۀ آماري، 1000 نفر مي‌باشد كه براساس فرمول كوكران، 278 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب‌ شده‌اند و پرسشنامه براي آن‌ها ارسال‌ شده است. روش پژوهش حاضر، توصيفي پيمايشي، و همچنين از نظر هدف،  كاربردي مي‌باشد. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش براي جمع‌آوري اطلاعات، پرسشنامه است. پرسشنامه شامل 24 سؤال بوده و از مقياس ليكرت 5 گزينه‌‌اي براي پاسخ سوالات استفاده ‌شده است (1 كاملاً مخالف تا 5 كاملاً موافق)؛ تعداد 5 پرسشنامه براي 56 پاسگاه كه از تردد بيشتري برخوردار هستند، ارسال گرديده است. پايايي كل پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفاي كرونباخ 93/0 به دست آمده است. روايي پرسشنامه نيز توسط اساتيد تأييد شده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون دوجمله‌اي در نرم‌افزار SPSS استفاده ‌شده است كه نتايج تحليل اين پژوهش نشان داد كه سامانۀ سپهتن بر همۀ ابعاد عملكرد سازماني (اثربخشي، كارايي، توانمندسازي و رضايتمندي) تأثير مثبت و معناداري دارد.