مناصب برقراري نظم و امنيت در دوره افشاريه و زنديه

برقراري نظم و امنيت شهرها در نگاه اول يك وظيفه انتظامي محسوب مي شود كه جوانب اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي جامعه را در برمي‌گيرد. حكومت هاي مستقر در ايران براي آن‌كه بتوانند جامعه خود را تحت نظم و امنيت درآورند و سلطه خود را بر آنها روا دارند، به ايجاد تشكيلات منسجم و كارآمدي زدند كه نتيجه آن به وجود آمدن تشكيلاتي به نام مناصب انتظامي و امنيتي بوده است. پژوهش در امور انتظامي و امنيت در زمره موضوعاتي است كه به دلايلي مانند كمبود اسناد، مدارك تاريخي و منابع تحقيقي، كمتر موردتوجه محققان مسائل دوره افشاريه و زنديه قرارگرفته است. مسئله پژوهش حاضر، بررسي مناصب برقراري نظم و امنيت در دوره افشاريه و زنديه و كاركرد و جايگاه آنان است. در اين پژوهش با بهره گيري از روش تاريخي، مناصب برقراري نظم و امنيت در دوره افشاريه و زنديه در سطوح مختلف مورد شناخت و واكاوي قرارگرفته است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه دستگاه انتظامي ايران عصر افشاريه و زنديه تفاوت چنداني با نظام اداري و انتظامي حكومت صفويه نداشت. دليل آن از يك‌سو ساختار موجود به ارث رسيده از قرون قبل و مشابه حكومت صفويه بوده و از سويي ديگر دوره حكومت افشاريه و زنديه به‌قدري كوتاه بود كه فرصتي براي به وجود آوردن تشكيلات جديد و نوين نبود. علاوه بر اين حكومت‌هاي يادشده قدرت و توان ايجاد چنين تشكيلاتي را نداشتند.