تاثير تمرينات تنفسي بر حجم ريوي و ميزان خستگي جانبازان شيميايي.

اهداف: ريه يكي از سه عضو اصلي است كه بيشترين صدمات و عوارض ناشي از گاز خردل را متحمل مي شود. تاثير تمرينات تنفسي بر اين عوارض در برخي از مطالعات مورد بررسي قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، بررسي تاثير تمرينات تنفسي بر حجم هاي ريوي و ميزان خستگي جانبازان شيميايي بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي در سال 1394 در شهرستان اراك، 23 نفر از جانبازان شيميايي ريوي كه سابقه تماس با گاز خردل داشتند به روش نمونه گيري هدفمند و دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفي به دو گروه تجربي (13 نفر) و كنترل (10 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي در يك برنامه تمرين تنفسي هشت هفته اي (سه جلسه در هفته، هر جلسه 45-30 دقيقه تنفس با لب هاي جمع شده و تنفس ديافراگمي) شركت كردند. قبل و بعد از مداخله، عملكرد ريوي و شدت خستگي در هر دو گروه ارزيابي شد. داده ها به كمك نرم افزار آماري SPSS 21 و با استفاده از آزمون T جفت شده و تحليل كوواريانس يك راهه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: تمرينات تنفسي در گروه تجربي باعث افزايش معني دار ميانگين شاخص هاي ريوي و كاهش معني دار ميانگين ميزان خستگي شد (p 0/05)، ولي در گروه كنترل بين مراحل پيش آزمون و پس آزمون تفاوت معني داري مشاهده نشد (p 0/05). نتيجه گيري: تمرينات تنفسي مي تواند منجر به بهبود الگوي تنفسي و كاهش سطح خستگي در جانبازان شيميايي شود.