تاثير شناخت‌درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي بر افسردگي، خشم و تنظيم هيجاني همسران جانباز

اهداف: همسران جانبازان در اثر سال ها زندگي با جانبازاني كه دچار نارسايي هاي جسماني و روان شناختي هستند، از نظر سلامت روان با مشكلاتي روبه رو مي شوند. بنابراين يافتن راهي براي كمك به همسران جانبازان در بهبود شرايط رواني آنها امري ضروري است. هدف اين پژوهش ، بررسي اثربخشي تمرين شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر همسران جانباز مبتلا به افسردگي، خشم و دشواري در تنظيم هيجاني بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل در سال 1393، تعداد 60 نفر از همسران جانبازاني كه ساكن شهر تهران بودند، به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (30 نفر) و كنترل (30 نفر) قرار گرفتند. ابزارهاي پژوهش، پرسش نامه خشم اسپيلبرگر، پرسش نامه افسردگي بك و مقياس دشواري تنظيم هيجاني بود. گروه آزمايش طي 10 جلسه، مداخله شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي را دريافت نمودند و هر دو گروه پرسش نامه ها را در مراحل پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. تحليل داده ها به كمك نرم افزار SPSS 21 و با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره انجام شد. يافته ها: ميانگين نمرات متغيرهاي شاخص كلي بيان خشم، افسردگي و شاخص كلي دشواري تنظيم هيجاني در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در مرحله پس آزمون با مهار اثر پيش آزمون، داراي كاهش معني دار بود (p 0/001). نتيجه گيري: تمرين شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي به عنوان يك درمان كوتاه مدت مي تواند به طور همزمان افسردگي، خشم و دشواري در تنظيم هيجاني همسران جانباز را كاهش دهد.