اثربخشي روش آموزش دلسوزي به خود بر نگرش‌ هاي ناكارآمد و كيفيت زندگي در افراد داراي نقص عضو با انفجار مين

اهداف: نگرش هاي ناكارآمد و پايين بودن سطح كيفيت زندگي با بسياري از اختلالات و مشكلات رفتاري مرتبط است. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي روش آموزش دلسوزي به خود بر نگرش هاي ناكارآمد و كيفيت زندگي در افراد مواجه شده با انفجار مين منجر به نقص عضو بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل، در نيمه اول سال 1395، تعداد 40 نفر از مرداني كه به دليل مواجه شدن با انفجار مين منجر به نقص عضو تحت حمايت بنياد شهيد شهرستان گيلان غرب بودند، به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شده و در دو گروه 20 نفري آزمايش و كنترل به تصادف جايگزين شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه هاي نگرش هاي ناكارآمد و كيفيت زندگي بود. براي گروه آزمايش، آموزش متمركز بر دلسوزي به مدت 8 جلسه، هر جلسه يك ساعت به مدت دو ماه برگزار شد، اما گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: در مرحله پس آزمون بعد از كنترل اثر نمرات پيش آزمون، ميانگين نمرات نگرش هاي ناكارآمد در گروه آزمايش به طور معني داري پايين تر از گروه كنترل (p 0.01) و ميانگين نمرات كيفيت زندگي و مولفه هاي آن به طور معني داري بالاتر از گروه كنترل بود (p 0.05). نتيجه گيري: آموزش متمركز بر دلسوزي به خود در بهبود نگرش هاي ناكارآمد و كيفيت زندگي در افراد مواجه شده با انفجار مين منجر به نقص عضو موثر است.