نقش دلسوزي به خود و حس انسجام و آميختگي فكر- عمل در پيش ‌بيني بهزيستي روان ‌شناختي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

اهداف: در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه سطح بهزيستي روان شناختي همواره پايين بوده و اين خود باعث تشديد علايم در آنها مي شود. پژوهش حاضر با هدف پيش بيني بهزيستي روان شناختي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه براساس متغيرهاي شخصيتي دلسوزي به خود، حس انسجام و درآميختگي فكر عمل انجام شد. ابزار و روش ها: در اين پژوهش توصيفي همبستگي، 120 جانباز مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه كه در سال 1395 در بيمارستان روان پزشكي ايثار اردبيل بستري و تحت درمان بودند، به عنوان نمونه دردسترس انتخاب شده و مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسش نامه بهزيستي روان شناختي، مقياس دلسوزي به خود، مقياس حس انسجام و مقياس تجديدنظرشده آميختگي فكر عمل بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه و از طريق نرم افزار آماري SPSS 17 انجام شد. يافته ها: بهزيستي روان شناختي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه با حس انسجام و دلسوزي به خود رابطه مثبت و معني دار و با آميختگي فكر عمل رابطه منفي و معني دار داشت (p 0.05). همچنين حس انسجام 63%، آميختگي فكر عمل 49% و دلسوزي به خود 67% واريانس نمرات بهزيستي روان شناختي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه را پيش بيني مي كرد (p 0.001). نتيجه گيري: حس انسجام و دلسوزي به خود بالا و درآميختگي فكر عمل پايين باعث بهبود بهزيستي روان شناختي در جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مي شود.