تعيين الگوي كشت و ارزيابي گونه‌هاي كشت شده با پساب تصفيه شده شهري جهت احياي اراضي بياباني (مطالعه موردي: تصفيه‌خانه فاضلاب شهر سبزوار)

يكي از راه هاي بسيار مهم جهت مبارزه با بيابان زايي، افزايش پوشش گياهي ميباشد. يكي از طرح هايي كه مي تواند مديريت يكپارچه منابع آب در اكوسيستم ها را تامين نمايد و موجبات كاهش اثرات بيابان زايي و افزايش پوشش گياهي را فراهم آورد، استفاده از آب هاي نامتعارف به عنوان منبع آب است كه از جمله اين آب ها، استفاده از پساب تصفيه خانه هاي فاضلاب شهري مي باشد. در اين راستا انتخاب صحيح گونه هاي گياهي سازگار و مقاوم با شرايط اكوسيستم بياباني و سازگار با كيفيت پساب بسيار مهم است. هدف از انجام اين تحقيق، انتخاب بهترين الگوي كشت مناسب با كيفيت پساب فاضلاب شهري سبزوار جهت طرح احياي مراتع بياباني حاشيه روستاهاي دروك برآباد شهرستان سبزوار و ارزيابي گونه هاي گياهي كشت شده در آن مناطق مي باشد. جهت انجام اين كار، در ابتدا پساب تصفيه خانه شهر سبزوار نمونه برداري و مورد آزمايش قرار گرفت. سپس الگوي كشت متناسب با كيفيت پساب با مقايسه خصوصيات كيفي پساب با استانداردهاي كيفي كشور اردن تعيين گرديد. و در نهايت ارزيابي گونه هاي شورپسند بياباني كشت شده در منطقه با مقايسه ميزان استقرار گونه ها در دو زمان متفاوت و مقايسه درصد تاج پوشش گياهي گونه هاي كشت شده در حال حاضر انجام گرفت. نتايج نشان داد كه در سبزيجات پخته شده، محصولات علوفه اي و درختان جنگلي و محصولات صنعتي فقط پارامترهاي كليفرم كل و اكسيژن محلول و در چمنزار و پارك(فضاي سبز شهري) علاوه بر اين دو، پارامترهاي مجموع كل مواد جامد معلق، اكسيژن مورد تقاضاي شيميايي و بيوشيميايي نيز محدود كننده مي باشد.همچنين نتايج ارزيابي گونه هاي كشت شده نشان داد بعد از گذشت چند سال از اجراي طرح آبياري با پساب، به ترتيب گونه هاي تاغ، آتريپلكس و قره داغ بيشترين درصد زنده ماني را داشته است. در مجموع مي توان گفت گونه تاغ در بين گونه ها، گونه برتر از نظر زنده ماني مي باشد.