ارزيابي نظريه‌ي عدم تغييرات مكاني ريگ‌زارها با استفاده از سنجش‌ازدور

اين تحقيق به ارزيابي نظريه عدم تغييرات مكاني ريگزارها مي پردازد. براين اساس ريگزارهاي كشور با استفاده از تصاوير ماهواره اي لندست در طول 43 سال و تكنيك هاي سنجش از دوري مورد ارزيابي تغييرات مكاني قرار گرفتند. در اين پژوهش نتايج روشن ساخت كه ريگ ها به صورت تثبيت شده مي باشند به طوري كه ريگزار ها در سال مبدا (1973) وسعتي بيش از 35906 كيلومتر مربع را به خود اختصاص داده اند و سپس در سال 2016 نيز به همين اندازه وسعت داشته اند( 35173.5 كيلومتر مربع). با استفاده از تجزيه و تحليل آمار بادها و ترسيم گلباد ايستگاه هاي پيراموني ريگزار ها روشن گرديد كه بيشتر ريگزارها تحت تاثير بادهاي محلي چند جهته قرار دارند و وجود تپه هاي ماسه اي مركب نتيجه همين امر است. همچنين تغييرات لبه هاي ريگ نيز با رويهم گذاري تصاوير ماهواري بررسي گرديد كه بر اين اساس نيز لبه داراي تغييرات محسوسي نبوده و در برخي از موارد لبه ها به وسيله انسان دستكاري شده است علاوه بر اين تحليل نتايج آشكار كرد كه 68% ريگ ها بر روي پهنه هاي كويري توسعه يافته اند كه به دليل افزايش خشكي محيطي مي تواند باعث تغيير در ريگ ها گردد.. همچنين نتايج اين پژوهش روشن ساخت كه طرح هايي كه مبتني بر تثبيت ريگزارهاي بزرگ صورت مي پذيرد كارآيي لازم را نداشته زيرا به طور طبيعي ريگزارها در موقعيت مكاني خود تثبيت شده مي باشند. با توجه به اين نتايج براي جلوگيري از بروز خسارت هاي مربوط به تپه هاي ماسه اي بايد به پيرامون ريگزارها توجه شود يعني مناطقي كه مسير جابه جايي تپه هاي ماسه اي مي باشند چون در مسير حمل از مبدا به مقصد يا همان ريگزارها ، عوارض ماسه اي فعال مانند برخان ها اكثر خسارات را به بار مي آورند.