تبيين استراتژي‌هاي اجتماعي- اقتصادي تجديدحيات شهري در بافت‎هاي تاريخي (مورد مطالعه: شهر سمنان)

هسته تاريخي، بخشي از تماميت شهر است كه در روند توسعه شهرنشيني متناسب با نيازهاي روز رشد نكرده و فرسوده شده اند. به منظور حل مشكلات ناشي از پديده فرسودگي شهري، رهيافت‌هاي متعددي ارائه شده است كه هيچ‌كدام به طور پايدار نتوانستند اين پديده را رفع يا كنترل كنند. در اين ميان رهيافت تجديد حيات شهري به عنوان راهكاري متفاوت با نگرشي همه‌جانبه و رويكردي منسجم و يكپارچه به منظور بازگرداندن روند رشد اقتصادي گذشته با در نظر گرفتن بعد پايداري، مورد توجه قرار گرفته است. از اين رو هدف پژوهش حاضر، تبيين استراتژي‌هاي اجتماعي اقتصادي تجديد حيات شهري در بافت هاي تاريخي شهر سمنان مي باشد. روش تحقيق به صورت توصيفي تحليلي مي‌باشد و براي جمع آوري داده ها نيز از روش كتابخانه اي و پيمايشي استفاده شده است. نتايج مدل SWOT نشان داد كه نمره نهايي نقاط قوت و ضعف، برابر با 2.81 شده است كه اين مقداري بزرگ‌تر از ميانگين مورد نظر (2.5) مي‌باشد. نتيجه آنكه بافت تاريخي سمنان از نظر عوامل داخلي داراي قوت مي باشد؛ لذا مي توان از توان بالقوه و بالفعل موجود در راستاي تعديل نقاط تهديد و ضعف در راستاي تجديد حيات استفاده كرد. همچنين نتايج نشان دادند كه مجموع نمره نهايي فرصت ها و تهديدها، برابر با 2.97 شده است كه اين ميزان مانند نمره نهايي قوت ها و ضعف ها مقداري بزرگ‌تر از ميانگين مورد نظر (2.5) است. نتيجه آنكه فرصت‌ها در بافت تاريخي، بيشتر از تهديدات مي‌باشد و بنابراين براي تجديد حيات بافت تاريخي مي‌توان از فرصت ها يا موقعيت ها، بهره برداري و از عواملي كه موجب تهديد مي شود دوري كرد. تجزيه و تحليل عوامل دروني و عوامل بيروني نشان داد كه راهبرد تهاجمي (حداكثر حداكثر) به عنوان مهم‌ترين راهبرد در سياست تجديد حيات شهري در بافت تاريخي سمنان، اتخاذ شده است.