شناسايي و رتبه‌بندي چالش‌هاي مديريت نوسازي شهري (مورد مطالعه: منطقه 10 شهرداري تهران)

مناطق ناكارآمد شهري، با طيف گسترده‌اي از مسائل اقتصادي، اجتماعي و كالبدي درگير هستند و نوسازي شهري، پاسخ مناسبي به وضعيت نامطلوب آنهاست. منطقه ده شهرداري تهران در محدوده مركزي تهران واقع شده و ۵۵ درصد مساحت آن، بافت فرسوده است. با توجه به تنوع وظايف مديريت شهري، بازيگران متعددي در فرايند نوسازي شهري، نقش دارند. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي، از نظر ماهيت، تحليلي و از نظر روش جمع‌آوري داده‌ها، پيمايشي است. اين پژوهش، در پي پاسخگويي به اين سؤال است كه مهم‌ترين چالش هاي مديريت نوسازي شهري در منطقه ده شهرداري تهران كدامند. براي پاسخ به اين سؤال، پس از مطالعه متون نظري و تجربي مرتبط با موضوع و شناخت نمونه مطالعاتي پژوهش، چالش هاي مديريت نوسازي بافت‌هاي ناكارآمد منطقه، با مصاحبه و استفاده از روش تحليل محتوا، شناسايي شدند. سپس با كمك روش كدگذاري باز، چالش هاي شناسايي شده بر اساس دو حوزه قلمروهاي فضايي و عملكردهاي شهري، دسته‌بندي شدند. ترسيم شبكه روابط ميان چالش هاي شناسايي شده، نشان داد كه روابط قابل‌توجهي ميان آنها وجود دارد. در گام بعدي، با كمك تحليل PESTEL و فرايند تحليل شبكه‌اي (ANP) مشخص شد كه تضاد منافع ميان سازمان نوسازي شهرداري تهران و شهرداري منطقه و همچنين برخوردار نبودن سازمان نوسازي شهرداري تهران از منابع مالي لازم، مهم‌ترين چالش هاي موجود در مديريت نوسازي شهري در منطقه ده شهرداري تهران هستند.