اثر مصرف پس ماند پسته پاك كني در جيره غذايي بر فراسنجه‌هاي تخمير برون تني و عملكرد بزهاي رائيني

به منظور بررسي تأثير جايگزيني سطوح مختلف بقاياي پسته پاك كني با يونجه در جيره بزهاي رائيني، دو آزمايش انجام شد. در آزمايش اول، تأثير جيره‌هاي حاوي سطوح صفر، 25، 50 و 75 درصد بقاياي پسته پاك كني بر روند تخمير شكمبه در شرايط آزمايشگاهي با 4 تيمار و 3 تكرار، به ‌مدت 24 ساعت در شرايط توليد گاز انجام شد. آزمايش دوم اثر جيره‌هاي مزبور بر عملكرد بزهاي داشتي انجام شد كه در آن تعداد 20 رأس بز رائيني با ميانگين وزن اوليه 2.69 ±33.4 كيلوگرم، به‌مدت 84 روز با جيره‌هاي آزمايشي با نسبت 80 درصد علوفه و 20 درصد كنسانتره تغذيه شدند. داده‌هاي حاصل از هر دو آزمايش، در قالب طرح كاملاً تصادفي تجزيه آماري شدند. با جايگزين كردن سطح 50 و 75 درصد بقاياي پسته پاك كني به جاي يونجه، پروتئين خام، كربوهيدرات محلول و بخش هاي فيبري جيره كاهش اما تركيبات فنلي جيره‌هاي آزمايشي نسبت به جيره شاهد و جيره حاوي 25 درصد بقاياي پسته پاك كني افزايش يافت (P 0.01). گاز توليدي پس از 24 ساعت و فراسنجه هاي برآورد شده بر اساس گاز زمان 24 ساعت انكوباسيون با افزايش سطح بقاياي پسته پاك كني به 50 و 75 درصد كاهش خطي داشت (P 0.01). مقدار عامل تفكيك جيره‌هاي حاوي سطوح 50 و 75 درصد محصول فرعي پسته افزايش معني‌داري نسبت به جيره شاهد و جيره حاوي 25 درصد بقاياي پسته پاك كني داشت (P 0.01). مصرف ماده خشك و پروتئين، افزايش وزن روزانه بزها و بزغاله‌ها با افزايش سطح بقاياي پسته پاك كني به 50 و 75 درصد جيرهبه طور خطي كاهش يافت (P 0.01). به‌طور كلي استفاده از بقاياي پسته پاك كني به ميزان 25 درصد در جيره بزهاي شيرده رائيني (بعد از زايش) در مقايسه با يونجه نتايج مشابهي بر فراسنجه‌هاي تخمير شكمبه اي، عملكرد بزها و افزايش وزن بزغاله‌ها داشت اما سطوح بالاتر اثر محدود كننده بر متغيرهاي مزبور داشت.