تاثير تلقيح باكتريايي و اندازه ذرات سيلاژ ذرت با رطوبت بالا بر مصرف، گوارش پذيري، فراسنجه هاي شكمبه اي و رفتار مصرف خوراك در گوسفند

اين تحقيق به منظور بررسي تاثير تلقيح باكتريايي در سيلاژهاي با اندازه ذرات درشت و ريز با ماده خشك كم، بر ويژگي هاي فيزيكي و شيميايي سيلاژها و مصرف، گوارش پذيري و فراسنجه هاي شكمبه اي در گوسفند كرماني انجام شد. نزديك به 1200 كيلو گرم ذرت علوفه‌اي با اندازه ريز و درشت (به ترتيب 8 و 16 ميلي متر) برداشت شد. در هنگام تهيه سيلاژ، 50 درصد علوفه ذرت ريز و درشت با تلقيح باكتريايي فرآوري شدند. سيلوها بعد از 45 روز باز و استفاده شدند. چهار گوسفند نر دو ساله كرماني با ميانگين وزني 1.6 ±36.1 كيلوگرم در در قالب طرح مربع لاتين با آرايه فاكتوريل 2 ×2 با چهار دوره 21 روزه مورد استفاده قرار گرفتند. در جيره هاي آزمايشي نسبت علوفه به كنسانتره 50:50 بود و عبارت بودند از: 1) جيره داراي سيلاژ ذرت درشت تلقيح شده، 2) جيره داراي سيلاژ ذرت درشت تلقيح نشده، 3) جيره داراي سيلاژ ذرت ريز تلقيح شده و 4) جيره داراي سيلاژ ذرت ريز تلقيح نشده. پايداري هوازي در سيلاژهاي تلقيح شده و سيلاژهايي با اندازه درشت بيشتر بود (0.05 P). مصرف ماده خشك، ماده آلي، الياف نامحلول در شوينده ي خنثي و اسيدي و الياف موثر فيزيكي و گوارش پذيري الياف نامحلول در شوينده ي اسيدي در جيره هاي داراي سيلاژ ريز بيشتر بود (0.05 P). توليد پروتين ميكروبي در سيلاژهاي با اندازه ريز بيشتر از سيلاژهاي با اندازه درشت بود (0.05 P). زمان جويدن در جيره هاي داراي سيلاژ ريز بيشتر بود (0.05 P). نتايج نشان داد تلقيح باكتريايي سبب افزايش پايداري هوازي سيلاژهاي با ماده خشك كم شد، امّا مصرف مواد مغذّي و توليد پروتئين ميكروبي در جيره هاي سيلاژ ريز بيشتر بود (0.05 P).