اثر تركيب هورمون‌هاي PMSG و GnRH بر همزمان سازي فحلي در ميش‌هاي نژاد فراهاني

همزمان‌سازي فحلي تكنيك مهمي در مديريت توليدمثلي ميش مي‌باشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثر تركيبي هورمون‌هاي PMSG و GnRH در برنامه همزماني فحلي ميش‌هاي نژاد فراهاني در فصل توليد مثل بود. در اين تحقيق 40 رأس ميش نژاد فراهاني با ميانگين وزني 0.55 ±48.97 كيلوگرم و ميانگين نمره وضعيت بدني 0.3 ±3.04 براي همزماني فحلي به مدت 10 روز سيدرگذاري شده و در روز صفر، 2 ميلي‌ليتر PGF2 alpha; به آن‌ها تزريق شد و به صورت تصادفي به 4 گروه تقسيم‌بندي شدند. گروه شاهد (10=n) هيچ تيماري دريافت نكردند. به ميش‌هاي گروه 2، همزمان با سيدر برداري به مقدار 150 واحد بين‌المللي هورمون PMSG و 1 ميلي‌ليتر بوسرلين استات (آگونيست هورمون GnRH) به صورت عضلاني تزريق شد. به ميش‌هاي گروه 3 همزمان با سيدر‌ برداري، 100 واحد بين‌المللي هورمون PMSG و 2 ميلي‌ليتر بوسرلين استات به صورت عضلاني تزريق شد. ميش‌هاي گروه 4 همزمان با سيدربرداري، 300 واحد بين‌المللي هورمون PMSG و 0.5 ميلي‌ليتر بوسرلين استات به صورت عضلاني تزريق شدند. بعد از سيدربرداري ميش‌ها فحل‌يابي شدند و با قوچ‌هاي نژاد فراهاني جفت‌گيري كردند. نرخ فحلي در تمام گروه‌ها يكسان بود P˃0.05)). بيشترين چند‌قلوزايي براي گروه 4 بود (1.7 بره به ازاي هر ميش) كه با تمام گروه‌ها تفاوت معني‌داري داشت P˂0.05)). نرخ آبستني يكساني بين تيمار‌ها مشاهده شد P˃0.05)). ميزان گلوكز و پروژسترون گروه 4 به‌طور معني‌داري پايين تر از 3 گروه ديگر بود P˂0.05)). تفاوت معني‌داري در ميزان سقط و مرده‌زايي بين تيمار‌ها وجود نداشت P˃0.05)). نتايج مطالعه نشان داد كه استفاده تركيبي از دو هورمون PMSG و GnRH در برنامه همزماني فحلي مي‌تواند نرخ بره‌زايي را 0.7 بالاتر ببرد.