تاثير منابع مختلف عنصر روي بر زيست فرآهمي روي سرم، عملكرد توليدي و قابليت هضم گاوهاي شيرده هلشتاين در اوايل دوره شيردهي

سي و پنج راس گاو هلشتاين دو شكم زايش كرده و بالاتر با هدف بررسي تاثير منابع مختلف روي بر توليد و تركيب شير، پارامترهاي خوني، و قابليت هضم مورد استفاده قرار گرفت. حيوانات در قالب طرح كاملاً تصادفي با 7 تكرار به يكي از جيره هاي آزمايشي اختصاص داده شدند كه 1) جيره كنترل؛ بدون مكمل روي 2) جيره همراه با منبع گلايسينات روي 3) جيره همراه با هيدروكسي كلرايد روي 4) جيره همراه با اكسيد روي و 5) جيره همراه با سولفات روي، بودند. نتايج اين تحقيق نشان داد كه استفاده از منابع مختلف روي تاثير معني داري بر گلوكز، كلسترول و تري گليسريد نداشت (P 0.10). استفاده از منابع مختلف روي در تغذيه گاوهاي شيري به طور معني داري ميزان روي موجود در سرم خون را نسبت به گروه كنترل افزايش مي دهد (P 0.010). نتايج همچنين نشان داد كه توليد شير، شير تصحيح شده براي انرژي، شير تصحيح شده براي چربي و تركيب شير به طور معني داري تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت (P 0.10). شمار سلول هاي بدني در دام هاي مصرف كننده گلايسينات روي (0.054=P) و هيدوركسي كلرايد (0.069=P) روي نسبت به گروه شاهد تمايل به كاهش داشت. ميزان ماده خشك مصرفي تفاوت معني داري بين تيمارهاي آزمايشي نداشت (P 0.10). روي مصرفي روزانه، روي دفعي در مدفوع، روي دفعي در شير به ازاي هر ليتر و روزانه، روي جذب شده و همچنين روي ابقا شده به طور معني داري درگروه هاي مصرف كننده مكمل روي بيشتر از گروه شاهد بود (P 0.010). همچنين استفاده از منابع روي تاثير معني داري بر قابليت هضم ماده خشك، ماده آلي و خاكستر نداشت (P 0.10). بنابرين، نتايج به دست آمده پيشنهاد مي كند كه استفاده از منابع گلايسينات روي و هيدروكسي كلرايد روي زيست فرآهمي بالاتري از منابع معدني اكسيد روي و سولفات روي دارند و همچنين مي توانند موجب بهبود كيفيت شير از طريق كاهش شمار سلول هاي بدني شوند.