تأثير ميزان فاصله از رودخانه بر خصوصيات فيزيكي و شيميايي، كلنيزاسيون و اسپورزايي قارچ‌هاي ميكوريز اربوسكولار همزيست با درختچه گز (Tamarix arceuthoides)

گز درختچه اي است كه در بسياري از نقاط كشور پراكنش دارد ولي اطلاعات زيادي در رابطه با همزيستي اين گونه با قارچ هاي ميكوريز وجود ندارد. بنابراين هدف اصلي اين تحقيق بررسي همزيستي قارچ هاي ميكوريز اربوسكولار با درختچه گز و تأثير پذيري آنها در اثر فاصله از رودخانه و همچنين خصوصيات فيزيكي و شيمايي خاك است. براي اين منظور جنگل هاي حاشيه رودخانه مارون به منطقه كنار رودخانه، مياني و منطقه دور از رودخانه با فواصل 200 متري تقسيم شد. در هركدام از اين مناطق 10 درختچه گز به طور تصادفي انتخاب و نمونه هاي خاك و ريشه از ريزوسفر آنها جمع آوري شد. نتايج نشان داد كه آغشتگي ريشه و تراكم اسپور در منطقه مياني به ترتيب كمترين و بيشترين مقدار را دارا بود و داراي اختلاف معني داري با ديگر مناطق بود. متوسط ميزان آغشتگي ريشه در منطقه كنار رودخانه، مياني و دور از رودخانه به ترتيب 37/82، 77/73 و 17/80 درصد بود درحالي كه متوسط تراكم اسپور براي اين مناطق به ترتيب 189، 5/245 و 8/188 اسپور در پنج گرم خاك بود. آغشتگي ريشه با ميزان پتاسيم خاك همبستگي مثبت معني داري نشان مي دهد ولي تراكم اسپور با هيچ يك از متغيرهاي مورد بررسي همبستگي نشان نداد. همچنين ميزان نيتروژن 6/52، كربن آلي 19/51، پتاسيم 50 و رس 4/23 درصد در منطقه دور از رودخانه نسبت به كنار رودخانه كاهش نشان دادند. با توجه به نتايج اين تحقيق درختچه گز داراي همزيستي بالايي با قارچ هاي ميكوريز بوده كه فاصله از رودخانه مي تواند اين همزيستي را تحت تأثير قرار دهد.