ارزيابي طيف‌سنجي مرئي و مادون قرمز نزديك در برآورد مقادير فلزات سنگين سرب و نيكل در خاك (مطالعه موردي: اراضي شهر ري)

طيف سنجي بازتابندگي روشي سريع و غيرمخرب براي پيش بيني هاي ارزان قيمت مشخصات فيزيكوشيميايي و بيولوژي خاك مي باشد. روش هاي سنتي تعيين خصوصيات خاك مستلزم صرف هزينه و زمان زيادي بوده به نحوي كه عموما بهره برداران تمايل چنداني به استفاده از نتايج طيف سنج هاي آزمايشگاهي در مديريت آب و خاك ندارند. طيف سنجي انعكاسي در محدوده طيفي 400 تا 2500 نانومتر (VNIR)، مي تواند به عنوان يك روش جايگزين مناسب براي تخمين خصوصيات خاك مورد استفاده قرار گيرد. هدف از اين مطالعه، ارزيابي نتايج استفاده از طيف سنج آزمايشگاهي در برآورد غلظت عناصر سرب (Pb) و نيكل (Ni) در خاك هاي تحت آبياري با آب حاصل از تصفيه لجن فاضلاب در محدوده شهر ري و درنهايت مقايسه اين نتايج با نتايج حاصل از طيف سنج هاي دستگاه جذب اتمي مي باشد. در اين مطالعه از مدل رگرسيون حداقل مربعات جزئي براي برآورد غلظت فلزات سنگين در ارتباط با محتوي كربن آلي خاك استفاده شد و براي ارزيابي عملكرد اين مدل از روابط محاسباتي خطاي جذر ميانگين مربعات استفاده گرديد. در اين پژوهش پس از تصحيحات طيفي مربوط به حذف باندهاي جذب آب ونيز حذف طيف هاي ناكار آمد در برآورد فلزات سنگين، از طريق مشتق گيري رياضياتي از مقادير طيفي و همچنين به دست آوردن طيف هاي حذف پايستار، روش هاي برآورد اين عناصر مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد مقادير برآورد شده با استفاده از طيف هاي مشتق تطابق بيشتري را با نتايج حاصل از طيف سنج هاي دستگاه جذب اتمي دارا مي باشند.