كميت يا كيفيت؟: ارزيابي تطبيقي توليد علم ايران، تركيه و مالزي طي سال‌هاي 2013-1996

سابقه و هدف: تحقيقات سال هاي اخير، به سرعت رشد علم كشور و بهبود جايگاه كشور در منطقه خاورميانه و كشورهاي اسلامي اشاره كرده اند. با اين وجود كيفيت علم حلقه مفقوده اين تحقيقات است. با توجه به كمبود بررسي پيرامون كيفيت توليد علم، هدف اصلي پژوهش حاضر، بررسي كميت و كيفيت توليد علم ايران و مقايسه آن با كشورهاي تركيه و مالزي است. مواد و روش ها: اين تحقيق به روش كتابخانه اي صورت گرفته است و مقادير شاخص هاي مربوط به هر كدام از كشورها (تعداد مدارك، تعداد استنادات، ميانگين استنادات و شاخص Hirsch) از پايگاه SCIMago استخراج شد. يافته ها: بر مبناي تعداد تجمعي مدارك و استنادات، تركيه در رتبه اول، ايران دوم و مالزي در رتبه سوم قرار دارند. با اين وجود از سال 2011 بر اساس تعداد توليدات علمي و نيز ميانگين نرخ رشد ساليانه در سراسر دوره، ايران در رتبه نخست قرار گرفته است. بر مبناي شاخص هرش و تعداد مجلات نمايه شده در اسكوپوس به ترتيب كشورهاي تركيه، ايران و مالزي قرار دارند. اما بر اساس شاخص Scientific Journal Rankings (SJR) ، ترتيب ايران، تركيه و مالزي برقرار است. نتيجه گيري: كميت توليد علم كشور و سرعت آن قابل توجه است، اما اين مقادير با توجه به جمعيت، چندان مطلوب نيست. بررسي شاخص هاي تعيين كيفيت نشان از رشد كيفيت توليدات و مجلات علمي ايران در مقايسه به كشور تركيه دارد.