تحيل شبكه هم نويسندگي پژوهشگران حوزه علوم پزشكي ايران: مطالعه‌اي با استفاده از تحليل شبكه‌هاي اجتماعي

سابقه و هدف: شبكه هم نويسندگي دانشمندان، الگويي از شبكه هاي پيچيده و در حال توسعه را نمايش مي دهد. هدف از پژوهش حاضر، تحليل ساختار قدرت در شبكه هم نويسندگي پژوهشگران حوزه علوم پزشكي ايران بر مبناي سنجه مركزيت مي باشد. مواد و روش ها: اين پژوهش با استفاده از روش تحليل شبكه اي صورت گرفته است. جامعه پژوهش حاضر كليه نويسندگان ايراني هستند كه در يكي از 7 مجله علوم پزشكي ايراني نمايه شده در پايگاه ISI مقاله منتشر كرده اند. گردآوري داده ها در دو مرحله انجام شد. مرحله اول با دسترسي الكترونيكي به مقالات و در مرحله دوم براي گردآوري نظرات نويسندگان داراي نقش مركزيت، از پرسشنامه استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون استفاده شده است. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين متغيرهاي پيش بين مركزيت رتبه، بتا، بردار ويژه و نزديكي با متغير ملاك بهره وري، در سطح 0/001 رابطه معني داري وجود دارد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نشان داد كه بين نمره هاي سنجه مركزيت و بهره وري پژوهشگران حوزه علوم پزشكي ايران رابطه وجود دارد و اين رابطه از نوع مستقيم و مثبت مي باشد يعني هر چه متغيرهاي پيشبين بهبود يابد ميزان بهره وري آزمودني ها نيز بهبود مي يابد. همچنين مهمترين معيارهاي انتخاب همكار پژوهشي از ديگاه پژوهشگران داراي نقش مركزيت عبارت بودند از: هم تخصص بودن، تيم پژوهشي برتر، داشتن علم لازم، مقبوليت سياسي، فرهنگي و علمي. نتيجه گيري: شبكه هم نويسندگي مجله هاي مورد بررسي، داراي مركزيت پايين بوده و بين نويسندگان ارتباط كمي برقرار بود. همچنين نويسندگاني كه بالاترين نمره مركزيت را به دست آوردند امكان دسترسي سريع به ساير نويسندگان و منابع حاضر در شبكه را دارند و به عنوان نويسندگان گروه پرقدرت مطرح هستند.