عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي شخصيت هاي « پرده خانه» بهرام بيضايي براساس كهن الگوهاي كريستوفر ووگلر
عنوان به زبان ديگر :
COMPARATIVE STUDY OF CHARACTERS OF PARDE-KHANEH BASED ON ARCHETYPES OF CHRISTOPHER VOGLER
پديد آورندگان :
سلامت باويل، لطيفه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي
كليدواژه :
كهن الگو , ووگلر , پرده خانه , بيضايي
چكيده فارسي :
مفهوم كهن الگو ابزاري بايسته براي شناخت كاركرد شخصيت ها در داستان است. هفت كهن الگوي بنيادي شخصيت كه« ووگلر» آنها را در كتاب « سفر نويسنده » برشمرده قابل انطباق با بسياري از داستانهاست. اين كهن الگوها انواع ثابت شخصيت نيستند بلكه به عنوان كاركردهاي انعطاف پذير شخصيتي، گاه صورتك هايي بر چهره مي زنند و با جذب انرژي و ويژگي هاي شخصيت هاي ديگر، داستان را پيش مي برند. ووگلر درسفر نويسنده، از الگويي كه « جوزف كمپبل» تحت عنوان « سفر قهرمان » ارائه كرده است، پيروي مي كند. اين مقاله به بررسي كهن الگوهاي پركاربرد هفت گانه شخصيت پرداخته و تلاش مي كند تا واكاوي روشني از ساختار و شخصيت هاي نمايشنامه « پرده خانه» بهرام بيضايي انجام دهدو با تكيه بربنياد نقش مايه هاي انديشه هاي اسطوره اي به شيوه اي دراماتيك به شناخت و كاركـرد شخصيت ها در داستان بپردازد . نتيجه پژوهش حاضر اين است كه اين كهن الگوها در بيشتر آثار داستاني و نمايشي به ويژه « پرده خانه» با شخصيت هاي داستان قابل انطباق است و مي توان از الگوي ووگلر براي باز آفريني متون داستاني كهن بهره برد.
چكيده لاتين :
Realization of the meaning of archetype is necessary for character recognition function. Christopher Vogler in his book named “The Writer’s Journey” has enumerated seven fundamental character archetype that is applicable to many stories. These archetypes are not all kinds of character stability but as character flexible function face mask and advance the story with energy absorption and personality characteristics. Vogler in The Writer’s Journey follows the pattern of Joseph Campbell as the hero’s journey. This article examines the seven common archetypes of characters and tries to present clear analysis of the structure and characters of “Parde-Khaneh” the drama of Bahram Beyzaii. This essay emphasizes on foundation mythical motifs ideas in dramatic manner and stress on understanding and application of character. The conclusion is that archetypes are applicable with the most of drama especially with characters of Parde-Khaneh.
عنوان نشريه :
مطالعات نقد ادبي
