تأثير كيفيت اطلاعات حسابداري و كيفيت افشاء بر بكارگيري منابع مالي در هستۀ اصلي فعاليت تجاري شركت‌ها

رشد سريع روابط اقتصادي، موجب رقابت شديدي در عرصه تجارت شده‌است. شركت‌ها براي بقاء و گسترش فعاليت‌هاي خود نياز به انجام سرمايه‌گذاري‌هاي مناسب و بهنگام دارند. ايجاد محيط اطلاعاتي شفاف و قابل‌اعتماد توسط دست‌اندركاران بازار سرمايه، شركت‌ها را براي بكارگيري منابع مالي در فعاليت تجاري اصلي خود كه موجب تخصيص بهينه منابع بازار مي شود؛ تحت‌فشار قرار مي‌دهد. در اين پژوهش، تأثير كيفيت اطلاعات حسابداري و كيفيت افشاء بر ميزان بكارگيري منابع مالي در فعاليت‌هاي تجاري اصلي نمونه‌اي متشكل از 137 شركت عضو بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زماني 1395-1382 بررسي شده است. به‌منظور آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از مدل رگرسيون چندمتغيره با كنترل اثرات سال‌ها و صنايع ونيز رويكرد داده‌هاي تركيبي استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه با افزايش كيفيت اطلاعات حسابداري و كيفيت افشاء، ميزان بكارگيري منابع مالي در فعاليت تجاري اصلي شركت‌ها، افزايش مي‌يابد. همچنين، يافته‌ها بيان مي‌كنند در مقايسه با كيفيت افشاء، كيفيت اطلاعات حسابداري تأثير قوي‌تري بر معيار بكارگيري منابع مالي در فعاليت‌هاي تجاري اصلي واحد تجاري دارد.