بررسي نقش تعديل كننده نوع مالكيت دولتي بر رابطه بين سازكارهاي راهبري شركت و مديريت سود (واقعي و تعهدي) در شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سازكارهاي راهبري شركت موضوعي است كه در دهه هاي اخير بدليل افزايش رسوايي هاي مالي، مورد توجه محققان حوزه حسابداري قرار گرفته است. هدف نهايي سازكارهاي راهبري شركت، حفظ حقوق ذي نفعان مي باشد. اين سازكارهاي راهبري شركت است كه تعيين مي كند شركت چگونه و توسط چه كساني اداره شود تا حقوق ذي نفعان شركت حفظ شده و متضرر نشوند. هدف از اين پژوهش بررسي ارتباط سازكارهاي راهبري شركت و مديريت سود و همچنين بررسي نقش تعديل‌كننده نوع مالكيت (دولتي بودن) در رابطه سازوكارهاي كنترلي و مديريت سود در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. جهت بررسي رابطه سازكارهاي راهبري شركت و مديريت سود در شركتهاي بخش دولتي وخصوصي و مقايسه بخش هاي مذكور، تجزيه و تحليل رگرسيون چند متغيره در قالب داده هاي تركيبي طي دوره زماني ۱۳۸۹ الي ۱۳۹۵بهره گرفته شد. نتايج پژوهش بيانگر اين مطلب ميباشد كه ازبين سازكارهاي راهبري شركت تنها اندازه هيات مديره تاثيرمنفي و معناداري بر مديريت سود تعهدي و درصد اعضاي غيرموظف تاثير مثبت و معناداري بر مديريت سودتعهدي دارد و درصد مالكيت نهادي تاثير مثبت و معني‌دار بر مديريت‌سودواقعي دارد. مالكيت دولتي تاثير مثبت و بر مديريت سودواقعي دارد اما بر مديريت سودتعهدي تاثير معناداري ندارد. همچنين مالكيت دولتي بر رابطه اندازه هيات‌‌مديره بر مديريت سودواقعي تاثير مثبت معناداري دارد. در شركتهاي دولتي،اندازه و استقلال هيأت مديره و تمركز مالكيت رابطه مثبت و معناداري با مديريت سودتعهدي و درصد سرمايه‌گذاران نهادي رابطه منفي و معناداري با مديريت سودتعهدي دارند.