ارتباط بين موفّقيت ورزشي با حس حركت در دانشجويان پسر ورزشكار 19 تا 25 سال

هدف از انجام اين پژوهش بررسي ارتباط بين موفّقيت ورزشي با حس حركت در دانشجويان پسر ورزشكار بود. پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد. يكصد فرد ورزشكار در رشته هاي مختلف، از بين دانشجويان دانشگاه اراك در سال91 -92 با ميانگين سني 94/1 ± 80/21، با استفاده از نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي و به طور هدفمند انتخاب شدند (واليبال34 نفر، بدمينتون و كشتي هر كدام 33 نفر). براي جمع آوري داده ها از دو پرسش نامۀ مشخصات فردي و خودتنظيمي در ورزش (دودا و نيكولز، 1989) و همچنين آزمون هاي تنظيم زاويه دست برتر ژكوفسكي (1988) و كنترل نيروي دست برتر آبلاكووا (1990) استفاده شد. داده ها با استفاده آزمو هاي همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه همزمان و تحليل واريانس ها آناليز شدند. يافته ها نشان داد واليباليست ها در هر دو مؤلفۀ موفّقيت ورزشي و حس حركت نمرات بهتري را نسبت به ساير گروه ها كسب كردند. همچنين تحليل واريانس بين موفّقيت ورزشي با حس حركت رابطۀ معناداري را نشان داد. نتايج نشان داد ورزشهايي كه عامل اصلي موفّقيت در آن ها حس حركت دست برتر مي باشد، از حس حركت بهتر و موفّقيت ورزشي بيشتري برخوردارند.