بررسي فرضيه زمينه بينايي در ظهور مهارت ويژه در نقاط دلخواه بازيكنان نخبه

زمينه بينايي به زمينه محيطي پيش روي بازيكن اطلاق مي شود كه با هرحركت بازيكن تغيير كرده و زمينه بينايي جديدي شكل مي گيرد. نقاط دلخواه بازيكنان نخبه مناطقي هستند كه بازيكنان بارها در طول تمرين و مسابقه، از اين مناطق شوت هاي خود را اجرا مي كنند و بهترين عملكرد را از اين فاصله و زاويه دلخواه دارند. هدف از انجام اين پژوهش بررسي زمينه بينايي به عنوان يكي از دلايل وجود مهارت ويژه در نقاط دلخواه بازيكنان نخبه بود. آزمودني ها 8 بازيكن مرد نخبه بسكتبال با 8 سال تجربه بازي بسكتبال بودند. از آنها خواسته شد 210 شوت جفت را از 7 نقطه در قالب 3 دسته و 21 بلوك اجرا كنند. نقطه مياني اين نقاط، نقطه دلخواه بود. شوت ها با آهنگ دلخواه اجرا مي شد و بين هر ست دو دقيقه استراحت وجود داشت. تمامي شوتها به يك شيوه مشابه به آزمودني ها برگردانده مي شد. رگرسيون خطي براي عملكرد هر كدام از بازيكنان در 7 زاويه مختلف محاسبه شده و سپس عملكرد واقعي بازيكنان با مقادير پيش بيني شده عملكرد در زاويه هاي مختلف توسط آزمون t همبسته مقايسه شد. نتايج نشان داد بين عملكرد پيش بيني شده و عملكرد واقعي بازيكنان نخبه در نقطه دلخواه بازيكنان نخبه اختلاف معناداري وجود دارد (05/0p lt;). يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه عملكرد بازيكنان نخبه در نقاط دلخواه آنان، وابسته به زاويه بينايي خاص اين نقطه مي باشد. به نظر مي رسد بازيكنان نخبه در طول سال ها تمرين از يك نقطه خاص، فوايد بينايي زيادي را پرورش مي دهند كه منجر به عملكرد اختصاصي آنان در نقاط محبوب منجر مي شود.