ارتباط آمادگي(توانايي و تمايل)كاركنان فدراسيون هاي ورزشي با اثربخشي آنها

هدف از اين تحقيق عبارت از ارتباط آمادگي كاركنان با اثر بخشي فدراسيون هاي ورزشي ( هر دو از ديد كاركنان ) بوده است. جامعه آماري اين پژوهش ، تمامي كاركنان فدراسيون هاي ورزشي شامل700 نفر (كارشناسان، روساي كميته ها و دبيران كميته ها) بودند كه ازبين آنان 288 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ثبات دروني پرسشنامه ها با ضريب آلفاي كرونباخ، براي آمادگي كاركنان(80/0 a=) و پرسشنامه اثربخشي كاركنان(75/0 a=)برآورد شد. تمام فرضيه ها با روش آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون سلسله مراتبي تجزيه و تحليل شدند. يافته هاي تحقيق نشان داد: از ديد كاركنان آمادگي در سطح نسبتا بالايي بود و در بين مولفه هاي آمادگي كاركنان، تمايل كاركنان كمي بيشتر از توانايي كاركنان نمود داشت. ضمنا رابطه ي مثبت معني داري بين آمادگي كاركنان با اثربخشي كاركنان،(24/0= r ) وجود داشت. مولفه هاي آمادگي كاركنان يعني توانايي و تمايل كاركنان با رضايت شغلي و عملكرد شغلي داراي رابطه مثبت معني دار بود(01/0 p) و مولفه هاي آمادگي با استرس شغلي و تمايل به ماندن در خدمت، رابطه معنا داري را نشان ندادند. تجزيه و تحليل رگرسيون سلسله مراتبي نيز نشان داد توانايي كاركنان پيش بيني كننده بهتري براي عملكرد شغلي و تمايل كاركنان پيش بيني كننده بهتري براي رضايت شغلي است. نتيجه كلي حاصل از اين تحقيق نشان داد بين آمادگي و اثر بخشي كاركنان رابطه ي مثبتي وجود دارد و از بين مولفه هاي آمادگي ، توانايي با عملكرد شغلي كار كنان وتمايل با رضايت شغلي كاركنان ارتباط داشت.