تأثير تغييرات مديريتي بر عملكرد باشگاه هاي فوتبال ليگ برتر ايران

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير تغييرات مديريتي بر عملكرد باشگاه هاي فوتبال ليگ برتر ايران است. جامعۀ آماري پژوهش حاضر تمامي باشگاه هاي حاضر در دوازده دورۀ ليگ برتر فوتبال ايران (1380 تا 1392) بودند. داده هاي پژوهش از بايگاني سازمان ليگ برتر و باشگاه فولاد مباركۀ سپاهان استخراج شدند. بهبود يا تنزل رتبۀ باشگاه هاي فوتبال در هر فصل نسبت به فصل گذشته براساس تغيير يا عدم تغيير مديرعامل باشگاه ها بررسي شده است. از آزمون هاي تجزيه و تحليل واريانس يك طرفه با آزمون تعقيبي گابريل و آزمون t مستقل براي تحليل داده ها در سطح معني داري كمتر از 05/0 استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ثبات مديرعامل باشگاه تأثير معني داري بر بهبود عملكرد داشت و تغييرات پياپي مديرعامل باشگاه نيز تأثير معني داري در كاهش عملكرد باشگاه گذاشته است. همچنين، نتايج نشان داد تغيير مديرعامل سبب 48/2 كاهش رتبه در جدول رده بندي ليگ برتر و ثبات مديرعامل سبب 00/1 رتبه بهبود در رده بندي تيم شده است. به طوركلي، تحليل يافته هاي پژوهش از اين فرضيه حمايت كرد كه ثبات مديريتي و عدم تغييرات پياپي، با ايجاد زمان كافي براي مديران جهت پياده سازي برنامه ها و تحقق اهداف بلندمدت و كوتاه مدت، درنهايت، سبب بهبود عملكرد باشگاه خواهد شد.