مقايسه اثر شيوه هاي اجراي فعاليت بدني خارج از كلاس بر برخي عوامل آمادگي جسماني دانش آموزان پسر

هدف از اجراي اين تحقيق مقايسه اثر شيوه هاي اجراي فعاليت بدني خارج از كلاس بر برخي عوامل آمادگي جسماني دانش آموزان پسر بود. روش پژوهش نيمه تجربي و جامعه ي آماري آن را كليه دانش آموزان پسر پايه اول دوره متوسطه شهرستان مراغه تشكيل داده بود(2865=n). نمونه تحقيق هم 80 نفر بود كه بصورت نمونه در دسترس انتخاب و پس از آن بصورت تصادفي در 4 گروه 20 نفري تحت عنوان گروه تجربي 1 شيوه مبتني بر خود نظارتي دانش آموزان، گروه تجربي 2 شيوه مبتني بر نظارت والدين، گروه تجربي 3 شيوه مبتني بر نظارت معلم تربيت بدني و گروه شاهد همگن و همسان شدند. ابتدا يك پيش آزمون به بوسيله آزمون هاي بارفيكس اصلاح شده، خم شدن نشسته، درازو نشست و دو 540 متر از هر چهار گروه گرفته شد. شيوه هاي اجراي فعاليت بدني خارج از كلاس به مدت 8 هفته روي گروه ها اجرا، سپس يك پس آزمون از هر چهار گروه به عمل آمد. از آزمون تحليل واريانس چند متغيره براي مقايسه ميانگين بين گروه ها استفاده شد.يافته هاي تحقيق نشان داد بين شيوه هاي اجراي فعاليت بدني خارج از كلاس بر برخي عوامل آمادگي جسماني دانش آموزان پسر تفاوت معني داري وجود دارد(05/0≥p).ضمنا نتايج تحقيق نشان داد شيوه مبتني بر نظارت معلم تربيت بدني تأثير بيشتري بر روي فاكتورهاي آمادگي جسماني مرتبط با تندرستي داشت