بررسي «شروط لا اله الا الله» از ديدگاه وهابيت و نقد كاركرد آن

برخلاف اجماع علماي مسلمان كه اداء «لا اله الا الله» را براي ورود به اسلام كافي مي‌دانند، وهابيت اما با وضع «شروط لا اله الا الله»، بايسته‌هايي را براي «مسلمان شدن» لحاظ كرده‌‌اند كه نتيجۀ آن تضييق دروازۀ ورود به اسلام و پذيرفته نبودن اسلامِ ظاهري مسلمانان است. امروزه اين مسئله به يكي از دلايل اصلي گروه‌هاي تكفيري براي قتل و كشتار مسلمانان به جرم ثابت نبودن اسلام آنان تبديل شده است؛ در حالي كه دستورات اسلام بر بسنده بودن اقرار زباني براي ورود به اسلام و پذيرش اسلامِ اعراب جاهلي، منافقان و كساني كه از ترس شمشير مسلمان شده‌اند، ‌‌تأكيد مي‌كند. هم‌چنين حكم بر اساس ظاهرِ حالِ افراد و پذيرش نشانه‌هاي اسلام و نهي از تفتيش عقايد باطني و ديدگاه علماي مذاهب اربعه اهل‌سنت، از ديگر دلايلي هستند كه ديدگاه وهابيت در مسئله شروط لا اله الا الله را به چالش مي‌كشند.