شجاعت اخلاقي پرستاران و عوامل مرتبط با آن

مقدمه پرستاري يك حرفه مراقبتي است و پرستاران بنا به ماهيت حرفه اي، نيازمند شجاعت اخلاقي هستند تا مراقبتي ايمن و حرفه اي به مددجويان ارايه كنند. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين شجاعت اخلاقي پرستاران و عوامل مرتبط با آن در بيمارستان هاي آموزشي شهر تهران انجام شد. روش كار: اين مطالعه مقطعي تحليلي در سال 139۴ انجام شد. جامعه پژوهش كليه پرستاران شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر تهران بودند. نمونه 360 نفري با روش سهميه اي و دردسترس انتخاب شد. داده ها به روش خودگزارشي و با استفاده از پرسشنامه جمعيت شناختي و پرسشنامه شجاعت اخلاقي پرستاران جمع آوري شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS Ver.16 و آمار توصيفي و تحليلي شامل آزمون كروسكال واليس و منويتني در سطح معناداري p 0.05 انجام شد. يافته ها: ميانگين نمره كل شجاعت اخلاقي 76 درصد پرستاران در سطح زياد (46.65 ±412.42 )، و نمرات ابعاد خطرپذيري (19.97 ±139.40)، خودشكوفايي اخلاقي(30.74 ±230.85)، و توانايي دفاع از حق(7.71 ±42.39) بود. ابعاد شجاعت اخلاقي با متغيرهاي سمت، شركت در دوره هاي اخلاق حرفه اي، سن، سابقه كاري، وضعيت استخدامي، شيفت كاري پرستاران ارتباط معنادار آماري داشت(p 0.05). بحث و نتيجه گيري: براساس يافته ها، توجه به عوامل مرتبط از جمله شركت در دوره هاي اخلاق حرفه اي ، توجه به متغيرهاي فردي و شغلي در چيدمان نيروي پرستاري در بخشها، پيشنهاد مي شود.