تبيين باروري زنان متأهل واقع در سنين توليدمثل در ايران با استفاده از مدل خطي سلسله مراتبي

مقدمه: با توجه به تغييرات باروري زنان در ايران و ضرورت سياست گذاري در اين زمينه در سال هاي اخير در مطالعه حاضر تلاش شد كه تغييرات باروري زنان داراي همسر 49-15 ساله در دو سطح فردي و استاني تبيين شود. مواد و روش كار: براي حصول هدف فوق داده هاي فردي دو درصد سرشماري 1395 و نيز برخي اطلاعات استاني در قالب مدل خطي سلسله مراتبي دو سطحي در محيط نرم افزار HLM تحليل شد. يافته ها نتايج نشان داد كه اثر مشخصه هاي سطح فردي بر باروري بيشتر از اثر مشخصه هاي سطح استاني است. تفاوت باروري زنان در بين استان هاي كشور معنادار بوده است. تمامي مشخصه هاي فردي زنان اثر معنادار بر باروري آنها داشته است و حدود 44 درصد از واريانس باروري زنان را تبيين نمودند. حدود 46 درصد از واريانس بين استاني باروري زنان به وسيله متغيرهاي استفاده شده در تحقيق حاضر، تبيين شد. نتيجه گيري: از سويي افزايش دوباره باروري مغاير با روند تغييرات اجتماعي جامعه و وضعيت خود زنان است زيرا زنان خود را با تغييرات سطح كلان انطباق خواهند داد، و از سويي ديگر از آنجايي كه تغييرات اجتماعي و اقتصادي روشن شده است بنابراين كاهش شديدتر باروري در نتيجه تغييرات فوق چندان محتمل نيست و تداوم نسبي سطح فعلي باروري قابل انتظار است.