معرفي فلور، اشكال زيستي و پراكنش جغرافيايي گونه هاي گياهي ذخيرگاه زيست كره ارسباران (مطالعه موردي: حوزه آبخيز ايلگنه چاي و كليبرچاي)

منطقۀ ارسباران در شمال غرب كشور و شمال استان آذربايجان شرقي قرار دارد. عمده جنگل هاي منطقه ارسباران در چهار حوضه هيدرولوژيك كليبرچاي، ايلگنه چاي، حاجيلرچاي و سلن چاي واقع شده است. بررسي انجام شده نشان داد تعداد 107 گونه متعلق به 74 جنس و 39 تيره از گياهان آوندي بود، كه از ميان آنها دولپه اي ها با 32 تيره غني ترين گروه هستند. تك لپه اي ها با چهار تيره و بازدانگان با دو تيره از نظر فراواني به ترتيب در رديف دوم و سوم قرار دارند و يك خانواده با يك جنس و يك گونه نيز از نهانزادان آوندي مشاهده شد. تيره هاي باقلائيان (Fabaceae) با 18 گونه، كاسني (Asteraceae) با 13 گونه، گل سرخ (Rosaceae) با هشت گونه، نعناعيان (Lamiaceae) با شش گونه و گندميان (Poaceae) با شش گونه به عنوان مهم ترين خانواده هاي گياهي از نظر سهم گونه هاي گياهي هستند كه در مجموع 47/63درصد از كل گونه ها را شامل مي شوند. اشكال زيستي گياهان منطقه شامل همي كريپتوفيت ها با 42 گونه، فانروفيت ها با 26 گونه، تروفيت ها با 25 گونه كريپتوفيت ها با 11 گونه و كامه فيت ها با سه گونه؛ كه بين تيره ها گل سرخ بيشترين تعداد فانروفيت، نخودها بيشترين تعداد تروفيت ها، كاسني بيشترين تعداد همي كريپتوفيت ها، نعناع بيشترين تعداد كامه فيت ها و گرامينه بيشترين تعداد كريپتوفيت ها را دارا هستند. طبق تقسيم بندي هاي انجام شده بر اساس سيستم رانكاير، همي كريپتوفيت ها با داشتن 39.25 درصد سهم از تعداد كل گونه ها شكل زيستي غالب منطقه را تشكيل مي دهند كه به ترتيب بعد از آن فانروفيت ها با 24/29 درصد و تروفيت ها با 23/36 درصد و كريپتوفيت ها با 10/28 درصد و كامه فيت ها با 2/80 درصد در مرتبه هاي بعدي قرار دارند. نتايج حاصل از تعيين كوروتيپ گياهان منطقه نشان داد كه گياهان با پراكنش جغرافيايي ايراني توراني با 34.5 درصد، ايراني-توراني، اروپا-سيبري با 30/5 درصد مهم ترين گروه هاي منطقه هستند.