عنوان مقاله :
بررسي تطبيقي عنصر شخصيت در رمان هاي «دا» و «أم سعد»
عنوان به زبان ديگر :
An adoptive study on the personality element in the novels of Dà and Omme Saad
پديد آورندگان :
مطيعي، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرمسار - ادبيات تطبيقي , صادقي، معصومه دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرمسار - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
رمان , شخصيت , دا , أم سعد , حسيني , كنفاني
چكيده فارسي :
رمان ازجمله انواع ادبي بسيارموثر در بيان پايداري يك ملت در برابر ظلم و ستم داخلي و خارجي محسوب ميشود. ادب فارسي و عربي معاصر به سبب وجود مشتركات اجتماعي، سياسي و فرهنگي در اين نوع ادبي نيز از شباهتهاي فرم و محتواي يكساني سود ميجويند. شخصيت از عناصر مهم در رمان و تجلي گاه احساسات و اعتقادات نويسنده است. مقاله پيش رو به بررسي انواع شخصيت در رمانهاي «دا» اثر «سيده زهرا حسيني» و «أم سعد» نوشته «غسان كنفاني» به شيوه توصيفي – تحليلي در قالب ادبيات تطبيقي پرداخته است. براي تحقق اين هدف شخصيتها از منظر محوريت، تحول و نوع بررسي شدهاند. يافته هاي تحقيق نشان از آن دارد كه علاوه بر همسو بودن شخصيتها به سبب وجود فضاي مقاومت و پايداري و قلم مشابه دو نويسنده در پردازش فرم و محتواي شخصيتها، كاربست ژانر اجتماعي در شخصيتپردازي و ترسيم تيپهايي درگير با آرمانهاي ملي- مذهبي نيز مورد توجه بوده است. حضور تراژدي بيشتر در رمان «دا» نسبت به رمان «أم سعد»، از جمله تفاوتهاي عمده اين دو رمان نسبت به يكديگر است.
چكيده لاتين :
Novel is considered as one of the most effective literary types to illustrate one nation's stability against the domestic and foteign cruelty. As there are social,political and cultural similarities in this literary type in both Persian and Arab contemperary literature,they both have the same form and content. Personality is considered as one of the most important elements in novel and it reveals the writer's outlooks and feelings. The present aritcle scrutinizes the element of personality on the novel of Dà weitten by Seyyedeh Zahra Hoseini and Omme Saad by Gassan Kanaani in the analytical-descriptive method based on American school. Hence,characters analyzed from the evelutionary and significant aspects.The findings demonstate that the characters are not only similar for the sake of stability situation but also have used social genre in personification and depicting types dealing with religious-national goals. one of the basic differences between two novels is that Dà is more tragic than Omme Saad.
عنوان نشريه :
مطالعات نقد ادبي
