تحليل فقهي ماده 590 قانون مجازات اسلامي در تعيين مقدار ديه پلك‌ها

پلك‌ها ممكن است در دو حالت جمعي و انفرادي ازاله گردند. سهم هر يك از پلك‌هاي بالا و پايين در تعلق ديه و نيز ميزان ديه ازاله جمعي پلك‌ها، از مسائلي است كه فقيهان در آن اختلاف كرده‌اند. مشهور فقهاي اماميه در صورت ازاله جمعي پلك‌ها، قائل به ديه كامل شده و در ميزان ديه پلك‌ها در صورت ازاله هر يك از پلك‌ها به صورت جداگانه، به ثبوت يك‌سوم ديه چشم در پلك بالا و نصف ديه همان چشم در پلك پايين نظر داده‌اند. اين نظريه در مادۀ 590 قانون مجازات اسلامي نيز آمده است. اين ديدگاه مستظهر به ادعاي اجماع و مستند به روايت مي‌باشد. بسياري از فقها پس از مناقشه و رد استدلال‌هاي ديدگاه مشهور و با توجه به اخبار موجود در فرض مسئله، مواضع ديگري را اتخاذ نموده‌اند. در اين نوشتار، ضمن نقد و تحليل ديدگاه‌هاي موجود در مسئله و با خدشه در ادله ساير اقوال، در نهايت قول عدم تمايز در تعلق ديه به پلك بالا و پايين را پذيرفته‌ايم. قول مختار، مستظهر به روايات عام و مطابق قاعده ديه اعضاي زوج مي‌باشد