بررسي و ارزيابي ديدگاه منتقدان معاصر در نفي امامت منصوص با تاكيد بر امامت امام علي(ع)

دگرانديشان ديني و نقدهاي آنان بر سنت اسلامي، يكي از موضوعات بسيار مهم در مطالعات انديشه اسلامي معاصر است. از آنجا كه اين گروه، داعيه مبارزه با خرافات را دارند لذا بسياري از باورهاي شيعي را به دليل تعارض با قرآن، باطل و مردود معرفي كرده اند. مساله اين مقاله اين است كه اين جريان با تمسك به آيات متعددي از قرآن تلاش دارند كه تئوري امامت شيعي را به چالش بكشند و آنرا باوري مخالف قرآن معرفي نمايند. در اين مقاله تلاش مي شود با روش توصيفيتحليلي و با رويكرد قرآني كلامي، سه اشكال اساسي اين دگرانديشان بر امامت، بررسي و نقد شوند. يافته اين مقاله اين است كه استنادات دگرانديشان به قرآن، در نقد امامت منصوص، اثبات كننده ادعاي آنان و نافي عقيده اماميه به امامت نيست. روش ما در پاسخگويي، استفاده از مقبولات مستشكل و بهره برداري از اقرارهاي آنان در نقد و بررسي اشكال است كه چنين روشي تاكنون در نقد شبهات اين عده، سابقه نداشته است.