تحليل و بررسي كلامي مباني حاكميت دين واحد در عصر ظهور، با نگاهي نقادانه بر پلوراليسم جان هيك

اين مقاله درصدد است مسئله مباني «حاكميت دين واحد» را در عصر ظهور مورد بررسي قرار دهد و روشن كند كه چگونه كثرت‌‌گرايي ديني جان هيك باطل است. در عصر ظهور، يك دين جامع حاكم خواهد بود كه نيازهاي مردم را تا رستاخيز برآورده مي‌‌كند. وعده پيروزي صالحان، وارث‌‌ شدن آن‌ها بر كل زمين و وعده خداوند متعال مبني بر اين كه دين اسلام را بر تمامي اديان ظاهر و غالب مي‌كند؛ بر اين نكته دلالت دارد كه در عصر ظهور يك دين حق حاكم مي‌‌شود، نه اين كه همه اديان مشروعيت پيدا ‌‌كنند. «كثرت‌‌گرايي ديني جان هيك» با انتقادهاي بسياري مواجه است. مشروعيت دادن و حق دانستن همه اديان الاهي كه شريعت‌‌هاي آنان بعد از ظهور اسلام نسخ شدند ونيز آيين‌‌هاي غيرالاهي، مثل هندو، بده، مت و سيكه كه به خداوند واحد قائل نيستند؛ از لحاظ عقلي قابل جمع نمي‌‌باشند. بنابراين، در عصر ظهور، به جاي كثرت ديني تنها يك دين حق حاكم مي‌‌باشد.