ارزيابي و سنجش وضعيت توسعه در استان كرمانشاه با تاكيد بر سياست منطقه گرائي

Assessment and Evaluation of Development Status in Kermanshah Province with Emphasis on Regionalism Policy

امروزه با توجه به منابع انساني، طبيعي و شرايط جغرافيايي و سياسيِ مناطق مرزي در فرايند توسعه ملي، مي توان از طريق طرح نظامي (سيستمي)هماهنگ،برنامه ريزي مبتني بر منابع محلي را در اولويت قرار داد. بنابراين تلاش در جهت ارتقاء شاخص هاي اقتصادي، اجتماعي، محيطي و فرهنگي به منظور دستيابي به اهداف مهم توسعه پايدار، در قالب سياست منطقه گرايي، با استفاده از الگوسازي و ارائه راهكارهاي مناسب الزامي و ضروري است. در اين پژوهش به بررسي وضعيت توسعه در استان كرمانشاه با تاكيد بر سياست منطقه گرائي پرداخته شد. با مطالعه و تدوين 120پرسشنامه حاوي 50 سوال، تاثير منطقه گرايي در ابعاد مختلف از نگاه مديران 5 شهرستان مرزي كرمانشاه بررسي شد.پردازش اطلاعات با SPSS انجام شد.براي تحليل آماري تفاوت بين وضع موجود و شرايط ايده آل از آزمون ويلكاكسون استفاده شد و نتايج بيانگر اين است كه در ابعاد مختلف تفاوت محسوسي در دو شرايط وضع موجود و ايده آل وجود دارد. پس مي توان گفت فاصله چشمگيري ميان وضعيت موجود با شرايط ايده آل از نظر توسعه وجود دارد و اين اختلاف در همه ابعاد به صورت نقشه هاي (GIS) نمايش داده شد.

Due to the human, natural resources and geographical and political conditions of the border regions in the national development process today, local resource-based planning can be prioritized through a coordinated military plan. Therefore, it is necessary to improve the economic, social, environmental and cultural indicators in order to achieve the important goals of sustainable development, in the form of regionalism policy, by modeling and providing appropriate solutions. In this study, the status of development in Kermanshah province was investigated with emphasis on regionalism policy. By studying and compiling120 questionnaires containing50questions, the impact of regionalism in different dimensions was studied from the perspective of managers of 5 Kermanshah border towns. Data analysis was done by SPSS.Wilcoxon test was used for statistical analysis of the difference between the status quo and the ideal condition. The results indicate that there are significant differences in the two dimensions between the status quo and the ideal condition.So it can be said that there is a significant gap between the status quo and the ideal conditions for development, and this difference is shown in all dimensions as maps (GIS).