عنوان مقاله :
ارزش‌آفريني براي آموزش عالي با عبور از بحران‌هاي عصر توده‌گرايي
پديد آورندگان :
فريدوني, سميه موسسه پژوهش و برنامه ريزي آموزش عالي تهران - گروه مطالعات مديريت آموزش عالي
كليدواژه :
توده اي شدن آموزش عالي , سياست گذاري , سوات و تاپسيس , بحران‌هاي عصر توده‌گرايي
چكيده فارسي :
توده‌اي شدن آموزش عالي پديده‌اي ست كه پس از جنگ جهاني دوم به سرعت جهان را درنورديد. آموزش عالي ايراني نيز در بيش از دو دهه‌ي گذشته با اين پديده مواجه بوده و شواهد آماري آن در ابعاد مختلف آموزش عالي قابل استنادست. پژوهش‌ها نشان مي‌دهند بحران‌هاي گوناگوني مانند بحران كيفيت آموزش عالي، كاهش منابع مالي، گسترش كمي بدون توجه به زيرساخت‌هاي لازم، فارغ‌التحصيلان بيكار، دگرگوني‌هاي اجتماعي و عواملي از اين دست از جمله پيامدها سياست‌هاي گسترش كمي در ايران است كه با دغدغه‌ي بهبود فرصت‌هاي دسترسي به آموزش عالي آغاز شده بود. مروري بر مطالعات جهاني نيز نشان مي‌دهند كه بحران‌هاي كنوني آموزش عالي در ايران با آن‌چه پس از توده‌اي شدن در بسياري كشورها رخ داد، متفاوت نبوده. اما مهم آن است كه كشورهاي گوناگون در عين تجربه‌ي بحران‌هاي مشابه از راهبردهاي متفاوتي به منظور عبور از چالش‌هاي توده‌اي شدن آموزش عالي بهره برده‌اند و اين تفاوت راهبردها، ريشه در تفاوت بافت‌هاي آموزش عالي هر كشور و ويژگي‌ها و اقتضائات آن دارد. از اين رو در پژوهش حاضر پژوهشگر با به‌كارگيري مدل تركيبي سواتتاپسيس نخست راهبردهايي را متناسب با بافت ايراني، براي عبور از بحران‌هاي حاصل آمده از گسترش كمي آموزش عالي به دست آورده و در گام بعدي با استفاده از تكنيك تاپسيس راهبردهاي به دست آمده را اولويت‌بندي كرده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد ماموريت‌گرايي دانشگاه‌ها، حاكم شدن تفكر سيستمي بر نظام سياست‌گذاري آموزش عالي و استقلال مالي سه راهبرد عمده از ميان هشت راهبرد به دست آمده در پژوهش حاضر براي عبور از بحران‌هاي توده‌اي شدن آموزش عالي در ايران هستند.
چكيده لاتين :
The massification of higher education is a phenomenon that quickly swept the world after World War II. Iranian higher education has also faced this phenomenon in the last two decades and its statistical evidence can be cited in various dimensions of higher education. Research shows that various crises such as the crisis of quality of higher education, reduction of financial resources, little expansion without regard to the necessary infrastructure, unemployed graduates, social change and such factors are among the consequences of low expansion policies in Iran with concerns about improving access to education. It had a great start. A review of global studies also shows that the current crisis of higher education in Iran is not different from what happened after the massification in many countries
عنوان نشريه :
نوآوري و ارزش آفريني
