بررسي موقعيت منطقه اي ايران در خاورميانه در دوره پسا برجام

برجام يا برنامه جامع اقدام مشترك بين ايران و شش قدرت برتر جهاني اين قابليت را دارد كه تأثيرات عميقي بر چشم انداز تحولات در خاورميانه و همچنين عرصه بين‌المللي بگذارد؛ زيرا ايران با دولت‌هاي همسايه خود در منطقه رقابت تنگاتنگي دارد. در جهان غرب اين اميد وجود دارد كه اين توافق بتواند به توسعه روابط ديپلماتيك سياسي و اقتصادي ايران در عرصه بين­المللي و منطقه­اي بعد از برجام كمك كند؛ اما در عين حال پتانسيل بالقوه‌اي براي جمهوري اسلامي ايران بعد از آن، براي تشديد رقابت در ميان بازيگران مختلف در خاورميانه و عرصه بين‌المللي وجود دارد. اكنون در اين تحقيق پرسش اين است كه در به دنبال اين توافق (برجام)، موقعيت ايران در منطقه خاورميانه و جهان چه وضعيتي پيدا كرده است؟ و برجام تا چه اندازه در آينده مناسبات ايران با منطقه نقش خواهد داشت و نسبت آن با ديگر عوامل قبل از برجام چگونه است؟ در واقع هدف از اين پژوهش بررسي تأثير توافق هسته‌اي با تمركز بر سياست خارجي ايران در قبال رويدادهاي خاورميانه و بين‌الملل است. فرضيه پژوهش براين مبنا استوار است كه در دوره موسوم به پسا برجام، جمهوري اسلامي ايران سعي داشته با توجه به فرصت­هاي پيش آمده قدرت منطقه­اي خود را در هدايت و حل و فصل بحران­هاي منطقه از جمله بحران سوريه، عراق در مبارزه با گروه­هاي تروريستي در مقايسه با برخي ديگر از قدرت­هاي منطقه­اي رقيب از جمله عربستان و رژيم اسرائيل تثبيت كند. استفاده از روش تحقيق توصيفي – تحليلي براي اثبات ادعاي تحقيق مطمح نظر مي­باشد.