توسعه متدولوژي ايجاد مدلهاي شبيهسازي چندمقياسي مختلط "عامل مبنا-پوياشناسي سيستم" در سازمانهاي يادگيرنده

تحليل سه مقياس سازمان، واحدهاي سازمان و كاركنان انفرادي آن در دو سطح انتزاعي خرد و كلان تحت بستر زمان، مكان و رخداد ميتواند تأثير چشمگيري بر شفافسازي مفهوم يادگيري و ايجاد فرصتهاي سياستگذاري مؤثر بر مبناي آن روي شاخصهاي عملكرد سيستم و عاملهاي سازندهشان داشته باشد. عدم توجه جدي به اين امر موجب شده تا ارتباط يادگيري سازماني و يادگيري در سطوح خردتر سازمان به وضوح مشخص نباشد و نظارت بر اثر يادگيري در سازمان بر شاخصهاي عملكردي مبهم مانده و در نتيجه نتوان به دقت متوجه شد يادگيري سازماني يك عامل مؤثر بر مزيتهاي رقابتي سازمان است يا خير. رفع چنين ابهامي براي مدل سازي سيستم و يكپارچه سازي يادگيري به رويكرد چندروشي با توسعه ي كمك شبيه سازي مختلط مدلها ممكن شده است. متدولوژي توسعه يافته در اين پژوهش و معماريهاي مربوطه، سكوي خام اما همه جانبه اي است كه پذيراي مدلسازي شفاف انواع مفاهيم انتزاعي سازمان بر روي خود است. تحليل موردي سازمانها كه محك زننده ارزش متدولوژي است ميتواند موضوع اصلي پژوهشهاي آتي در اين حوزه باشد.