مدرنيسم اجتماعي در شعر محمود سامي بارودي و فرخي يزدي

بدون عنوان

عصر نهضت يا عصر معاصر عربي هم­زمان با عصر مشروطه در ايران، روزگار تجدّد در زندگي اجتماعي مردم مصر و فارس بود. تحوّل و دگرديسي در زندگي اجتماعي اين دو ملّت در عصر معاصر، دگرگوني در عرصه ادبيات را نيز در پي داشت. با دگرگوني ادبي، موضوعات اجتماعي جديد نيز وارد ادبيات گرديد. محمود سامي بارودي شاعر برجسته مصر و فرخي يزدي شاعر پارسي گوي از مشهورترين نمايندگان تجدّد در اين عصر هستند كه القاي مفاهيم حسّاس اجتماعي را بر عهده مي‌گيرند تا فضا را براي داشتن اجتماعي مطلوب فراهم نمايند. بارودي با بهره گيري از ذوق سليم و استوار و همچنين پيروي از منتقدان غرب به امور مردم و اصلاح عيوب موجود در جامعه مي­پردازد. او به مانند فرخي يزدي مسائلي چون عدالت محوري، وطن، ترك ذلت و خواري، توجه به فقر، مخالفت با ظلم و ستم و دعوت به علم آموزي را محوري‌ترين موضوعات اشعار خود قرار مي‌دهد. اين پژوهش در صدد آن است كه با روش توصيفي- تحليلي، ديدگاه اجتماعي و نشانه‌هاي نوآوري را با ذكر نمونه مورد تحليل و بررسي قرار داده و در پايان وجوه تشابه و اختلاف هر كدام را در اين خصوص بيان مي­كند.

فاقد چكيده