دنياي رنگ ها در اشعار ملا مصطفي بيساران

رنگ در ادبيات از ديرباز مورد توجه بوده است. شاعران از گروه افرادي هستند كه از عنصر رنگ در آفرينش واژه ها و تصاوير شاعرانه براي زيبا كردن اثر خود استفاده هاي زيادي كرده اند. بي شك بررسي تمام عناصر يك اثر ادبي در شناخت حقيقي آن اثر بسيار مهم است. در اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و با استفاده از دانش هاي ميان رشته اي ادبيات، جامعه شناسي و روانشناسي به توصيف و نقد زيبايي شناسي رنگ در اشعار يكي از شاعران برجسته هورامان پرداخته شده است. اهداف پژوهش شامل بررسي رنگ و شيوۀ به كار گرفتن آن در ديوان بيساراني است تا پنجره اي تازه براي شناسايي بيشتر آن اثر گرانقدر و شاعر بزرگ آن باز كند زيرا بيساراني با تأثيرپذيري از محيط رنگارنگ هورامان بهرۀ كامل را از رنگ برده است و همچنين سعي شده تا تمام رنگ هايي كه در ديوان بيساراني وجود دارند، از نظر روانشناسي و زيبايشناسي با ذكر نمونه بررسي شوند تا دنياي بيساراني و رنگ دادن جنبه هاي مختلف زندگي بيساراني در اشعارش مجسّم شود و دريچه اي به روي ادراك و احساس شاعر گشوده شود. نتايج نشان مي دهد رنگ سياه در ديوان بيساراني از بقيۀ رنگ ها بسامد بيشتري دارد. هر چند تكرار زياد رنگ سياه در يك اثر ادبي مي تواند نشان دهندۀ فكر نااميدانه و سختي زندگي باشد كه اين جنبۀ منفي رنگ سياه است اما در ديوان بيساراني رنگ سياه بيشتر براي وصف چشم و ابرو و زلف و همچنين براي خلق تصاوير زيبا در كنار رنگ سفيد چهرۀ يار آمده است كه اين جنبۀ مثبت رنگ سياه است.