فضاي معنايي برخي افعال سبك زبان مازندراني از منظر رويكرد‌شناختي

اين پژوهش با هدف توصيف افعال مركب مازندراني از منظر شناختي صورت گرفت. فضاي معنايي افعال مركب، نوع همكرد، پيش فعل و نوع فعل سبك بررسي و تفاوت‌هاي شكل گيري اين افعال در زبان مازندراني با زبان فارسي از جنبه هاي مختلف صرفي، نحوي، واژگاني و معنايي تا حد امكان مقايسه شد. در ضمن، نشانه هايي براي تشخيص اين افعال ارائه شد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه افعال مركب مازندراني با توجه به نگاه شناختي فرايندي زاياست كه از ابعاد فيزيكي و تجربيات اجتماعي زندگي بهره مي گيرد و به كمك افعال سبك در تركيب، بسط استعاري داده مي شود و صرف اين افعال جديد سبب زايايي[1] مي شود. افعال مركب تركيبي، از نظر تركيب پذيري نيز داراي معناي غيرتركيبي هستند. در بحث فضاي معنايي، يك فعل معين مي تواند با توجه به نوع پيش فعلي كه مي گيرد در يك فضاي معنايي قرار گيرد و فضاي معنايي متفاوتي نسبت به ‌پيش فعل هاي متفاوت ايجاد كند. همچنين، در اين زبان جزاير معنايي نيز وجود دارد. به ‌عبارت ‌ديگر، در زبان مازندراني هر پيش فعل گسترده‌اي دارد كه معاني ويژه اي از فعل سبك را افعال مي‌كند و سپس اين افعال به‌نوبۀ خود به آن پيش فعل وصل مي شوند تا معني متفاوتي با معني اصلي و مركزي خود خلق مي‌كنند.