بررسي آشنايي زدايي در اشعار سعيد بيابانكي

شعرسعيد بيابانكي، صريح، انتقادي و متعهد است؛ در حقيقت شعر وي واكنشي به جهان پيرامون او، عقايد، تحولات و مناسبات اطراف اوست. بخش قابل توجهي از اشعار او در خدمت ادبيات متعهد به ويژه ادبيات آييني و دفاع مقدس است كه با بهره‌گيري از ساختهاي زباني عاميانه و كنايي و ايجاد فراهنجاريهاي زباني به شيوه هاي مختلف، شعر خود را متمايز از شعر همعصران خود نموده‌است و سبك شخصي و فردي را در اشعارش رقم ‌زده‌است. در اين پژوهش با رويكرد ساختاري و به شيوة توصيفي- تحليلي به بررسي فراهنجاريهاي شعر او پرداخته‌مي‌شود تا آن چه كه سبك را در شعر او رقم ‌مي‌زند، مشخص نمايد. در پايان آن‌چه حاصل اين پژوهش است، بيان اين مطلب است كه وجه‌ غالب وي در آشنايي‌زدايي به شيوة ساخت تركيب هاي تازه، استفاده از ساختارهاي عاميانه و كنايي كه باعث ايجاد جنبة طنز و انتقاد در سخن اوست و مهارت و استادي در تضمين شعر شاعران ديگر؛ مؤلفه‌هاي مهم تعيين سبك شعر اوست.