تأثير مشاوره حمايتي زوج‌ها بر رفتار خودمراقبتي زنان مبتلا به ديابت بارداري تحت درمان با انسولين: كارآزمايي باليني تصادفي شده

زمينه و هدف: ديابت بارداري شايع‌ترين اختلال طبي در دوران بارداري است كه تأثيرات منفي بسياري بر جسم و روان مادر باردار و جنين مي‌گذارد. طبق مطالعات موجود نقش مشاوره و حمايت همسر در ديابت بارداري كم‌تر بررسي شده است، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير مشاوره حمايتي زوج‌ها بر رفتار خودمراقبتي زنان مبتلا به ديابت بارداري تحت درمان با انسولين انجام يافته است. روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني تصادفي 64 زن مبتلا به ديابت بارداري با سن بارداري 3026 هفته مراجعه‌كننده به درمانگاه ديابت بيمارستان ام‌البنين (س) مشهد در سال 98-1397 به روش در دسترس انتخاب و با تخصيص تصادفي بلوكه‌بندي شده چهار تايي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. مشاوره حمايتي زوج‌ها توسط پژوهشگر به مدت 3 جلسه يك ساعته با فاصله يك هفته براي گروه مداخله و همسرانشان برگزار شد. پرسشنامه خودمراقبتي ديابت در دو مرحله قبل و 4 هفته بعد از اتمام مداخله در هر دو گروه تكميل و داده‌ها با استفاده از آزمون تي‌مستقل و تي‌زوجي در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 تحليل شد. يافته‌ها: ميانگين نمره خودمراقبتي قبل از مداخله بين دو گروه، اختلاف آماري معناداري نداشتند (0.05 p). اما بعد از مداخله، اختلاف ميانگين نمرات خودمراقبتي قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله 7.56 ±12.09 و در گروه كنترل 3.60 ±00 بود كه افزايش معناداري در نمره خودمراقبتي گروه مداخله نسبت به كنترل مشاهده شد (0.001 p). نتيجه‌گيري: مشاوره حمايتي زوج‌ها به ارتقاي رفتار خودمراقبتي مبتلايان به ديابت بارداري كمك مي‌كند و مي‌توان از آن به عنوان روشي مؤثر در كاهش پيامدهاي نامطلوب ناشي از ديابت بارداري استفاده كرد. ثبت كارآزمايي باليني: IRCT20181002041202N1